De Hagia Sophia behoort tot de mooiste en bekendste bezienswaardigheden van Istanbul. De voormalige kerk en moskee is zelfs terug te vinden op de lijst met de tien mooiste gebouwen ter wereld. Het gebouw heeft een behoorlijk bewogen geschiedenis. De bouw van de kerk startte in de zesde eeuw na Christus. De Hagia Sophia is gebouwd op de plaats waar al een kerk uit de vierde eeuw na Christus te vinden was. Deze kerk was tijdens een brand verloren gegaan. Niet lang na de bouw van de kerk stortte de koepel in waarna er een iets kleinere koepel werd geplaatst. De Hagia Sophia zou in gebruik blijven als de belangrijkste kerk van Constantinopel totdat de Ottomanen de macht in de stad overnamen.

Deze lieten een aantal van de christelijke geloofsuitingen, zoals het kruis verwijderen en overschilderde de mozaïeken met kalk waardoor ze eeuwenlang verborgen zijn geweest. Ze hingen zes grote borden met de naam van Allah op plaatsen vier minaretten en maakten van de kerk een moskee. Deze functie had de Hagia Sophia tot het begin van de twintigste eeuw toen het gebouw een museumfunctie kreeg. De mozaïeken werden weer tevoorschijn getoverd en het gebouw werd gerestaureerd. Tegenwoordig is de Hagia Sophia één van de drukst bezochte bezienswaardigheden in Istanbul en staat het gebouw samen met de andere delen van het historische centrum op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO.

Wil je lange wachtrijen vermijden koop dan je kaartje voor de Hagia Sophia van te voren online.

De Grote Bazaar van Istanbul is waarschijnlijk de bekendste bazaar van de stad en misschien wel ter wereld. Het is in ieder geval de grootste overdekte markt ter wereld. In het overdekte stuk van de bazaar zijn in totaal ongeveer 1.200 winkels te vinden verdeeld over 58 kleine straatjes en steegjes. Als je alle kraampjes en winkeltjes die in de directe omgeving van de grote Bazaar te vinden meetelt dan kom je uit op meer dan 5.000 winkels. Deze winkels worden dagelijks bezocht door meer dan 250.000 mensen. Je kunt je dus voorstellen dat het een levendige boel is op de bazaar.
Bijzonder is dat de winkels binnen de grote bazaar gegroepeerd zijn. Zo is er een stuk waar je hoofdzakelijk lederen kledingstukken tegenkomt en een deel waar tapijten verkocht worden. Handig want zo kun je vrij gemakkelijk de prijzen controleren. Het is op de Grote Bazaar van Istanbul de normaalste zaak van de wereld om af te dingen.

Een geweldige manier om Istanbul te leren kennen is door middel van een fietstocht onder begeleiding van een ervaren gids. Hij of zij loodst je door het hectisch verkeer van Istanbul, laat je de belangrijkste plekken zien en weer alles over Istanbul te vertellen. Baja Bikes biedt verschillende fietstochten in Istanbul aan, waaronder de Gouden Hoorn Fietstocht en de Istanbul Highlights Fietstour. Meer informatie op de Istanbul fietstochten pagina van Baja Bikes.

Het Archeologisch museum van Istanbul behoort tot de grootste en belangrijkste archeologische musea ter wereld. De collectie van het museum bestaat uit vondsten die in Istanbul en de rest van Turkije gedaan zijn. Verder zijn er in de collectie van het museum behoorlijk wat stukken te vinden die geroofd zijn uit andere landen of voormalige onderdelen van het Ottomaanse Rijk. Zo zijn er bijvoorbeeld vondsten te zien uit het Babylonische en het Assyrische Rijk maar ook uit Egypte.
Het overgrote deel van de collectie bestaat uit vondsten uit de Griekse of Romeinse periode. Zo zijn er prachtige beelden van Hercules, Apollo en Zeus te zien. Topstuk van het museum is de sarcofaag van Alexander de Grote.
Onderdeel van het archeologisch museum van Istanbul is het Paviljoen van de Keramische kunsten. In dit paviljoen krijg je een goed overzicht van de keramische kunst door de eeuwen heen.

Galata is een stadsdeel in Istanbul. De wijk bevind zich tussen de Bosporus en de Gouden Hoorn op een schiereiland. Het stadsdeel maakt deel uit van het district Beyoglu. Het is verbonden met de wijk Eminönü aan de andere zijde van de Gouden Hoorn doormiddel van de Galatabrug.
De wijk is de laatste jaren uitgegroeid tot één van de hipste wijken van de stad. Dit is voornamelijk te merken aan de vele hippe barretjes en winkels die er in dit stukje van Istanbul te vinden zijn. Het hart van de wijk wordt gevormd door de Galatatoren al jaren een populaire toeristische trekpleister. Rond deze toren zijn enkele toffe terrassen en horecagelegenheden te vinden. De meest in het oog springende is een koffietentje dat in een voormalig tramstel zit. De beroemde voetbalclub Galatasaray is gesticht door leerlingen van het gymnasium in deze wijk.

De meeste toeristen die een bezoek brengen aan Istanbul verblijven uitsluitend in het Europese deel van de stad. Dit is jammer want in het Aziatische deel is van alles te beleven en er hangt een hele andere sfeer. Je kunt op een paar manieren de Bosporus overteken meer de leukste is natuurlijk met de veerboot. Alles bij elkaar ben je ongeveer een kwartier onderweg om aan de andere zijde van de rivier te komen. Eenmaal van de boot af merk je dat er een veel relaxtere sfeer hangt. Een van de mooiste en leukste bezienswaardigheden in dit deel van de stad is het station Haydarpasa. Vanaf dit station vertrokken vroeger de treinen naar Bagdad en andere steden in Azië en het Midden-Oosten. De leukste wijk om te bezoeken in het Aziatische deel is Kadiköy. In deze wijk kom je een authentieke kruidenmarkt en allerlei leuke winkeltjes tegen. Andere niet te missen onderdelen zijn de winkelstraat Bahariye Cadessi en de theetuin §aile cay bahcesi.

De Nurousmaniye Moskee is een achttiende-eeuwse moskee in het historische centrum van Istanbul. De moskee ligt naast de Grand Bazaar waardoor de moskee door redelijk wat toeristen bezocht wordt. De moskee is gebouwd in opdracht van Sultan Mahmut de eerste en werd voltooid door zijn broer en opvolger Sultan Osman de derde. De architecten van de Nurousmaniye Moskee hebben enkele barokke elementen in de moskee aangebracht die indertijd in de mode waren. Hierdoor heeft de Nurousmaniye Moskee een andere uitstraling dan veel andere moskeeën in de stad. Rond zonsondergang wordt de moskee prachtig verlicht door de laatste zonnestralen.

In de Bosporus niet al te ver van de Aziatische zijde van Istanbul staat op een klein eilandje de Maagdentoren of Kiz Kulesi. Deze toren werd voor het eerst gebouwd in het begin van de vijfde eeuw. Dit gebeurde indertijd om het scheepsverkeer in de gaten te houden en de tol te heffen. Eeuwen later toen de toren ondertussen al vervallen was werd hij herbouwd door Byzantijnse koning Alexius Komnenos.
Er worden over de toren twee legendes verteld. De eerste gaat over de non Hero die verliefd werd op Leander. Deze liefde was zo sterk dat Leander iedere avond naar het eiland zwom om bij zijn geleide Hero te zijn. Aphrodite kreeg hier lucht van en doofde het vuur boven in de toren zodat Leander niet meer wist waar hij naartoe moest zwemmen. De volgende ochtend werd zijn levenloze lichaam gevonden door Hero waarna zij zichzelf van de toren in de zee stortte.
De andere legende gaat over gaat over de dochter van de sultan die door haar vader in de toren moest wonen. Dit omdat volgens een voorspelling de dochter tijdens haar achttiende levensjaar zou sterven. Om haar te beschermen liet hij haar in de toren wonen. Tragisch genoeg werd zij gebeten door een gifslang die tussen het fruit zat dat naar het eiland werd gebracht en overleed toen ze achttien was.
Tegenwoordig is er een restaurant gevestigd in de maagdentoren. De ideale plaats om van de zonsondergang in Istanbul te genieten.

De Kolom van Constantijn is één van de weinige Romeinse overblijfselen in Istanbul. De kolom is gebouwd in de vierde eeuw na Christus ter ere van Constantijn de Grote. Deze Romeinse keizer maakte van het huidige Istanbul dat hij omdoopte tot Nova Roma het nieuwe middelpunt van het Romeinse Rijk. In de Hagia Sophia is een mozaïek van keizer Constantijn de grote te vinden waarop hij staat afgebeeld met een model van de stad.
De kolom van Constantijn was oorspronkelijk vijftig meter hoog. Op de kolom stond een standbeeld van Constantijn de Grote, afgebeeld als Apollo. Volgens sommige bronnen hield hij een relikwie van het heilig kruis vast.
In de twaalfde eeuw werd door een sterke wind het beeld en het bovenste deel van de pilaar omvergeblazen. Hierna werd een kruis op de rest van de kolom geplaatst. Sindsdien is de Kolom van Constantijn niet meer dan een zielloze pilaar. Al sinds de jaren vijftig van de vorige eeuw wordt de kolom gerestaureerd maar hier is niet veel van te zien. Net als veel andere bezienswaardigheden in het historische centrum van Istanbul staat de Kolom van Constantijn op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO.

In het Tepebasi kwartier in de wijk Beyoglu beter bekend als Pera staat het Peramuseum. Dit relatief nieuwe museum opende in 2005 voor het eerst zijn deuren voor het publiek. Het museum is gesticht door de Suna and İnan Kıraç stichtiong. Deze stichting is in het leven geroepen om de nalatenschap van Suna and İnan Kıraç te beheren. Om de collectie van deze kunstliefhebbers tentoon te stellen werd een oud hotel gekocht. Dit hotel werd omgebouwd tot museum. Het mesum zelf beschikt over een bijzondere collectie kunstwerken uit de zeventiende, achttiende en negentiende eeuw. Met name de schilderijen van Osman Hamdi Bey zijn erg de moeite waard. Enkele van zijn bekendste kunstwerken zoals de Schildpaddentrainer en het meisje met de roze kap zijn in het Peramuseum te vinden. Naast de vaste collectie zijn er met regelmaat tijdelijke exposities in het museum te zien.

De Basilica Cisterne is een voormalige wateropslag uit de zesde eeuw na Christus. De wateropslag is gebouwd in opdracht van de Byzantijnse keizer Justianus. Hij liet deze immense wateropslag bouwen om de stad in tijden van belegering. Het water om de opslag te vullen kwam via een 19 kilomater lang aquaduct naar de stad toe.
Tegenwoordig is de Basilica Cisterne opgesteld voor het publiek en is het een belangrijke toeristische trekpleister. Voor de ingang staan vaak lange rijen. Eenmaal binnen wordt je getrakteerd op een schitterend schouwspel van licht, donker en bijzondere weerspiegelingen. Enkele bijzonderheden in het ondergrondse bassin zijn de koppen van Medusa en de tranenzuil. Deze drie onderdelen komen hoogstwaarschijnlijk uit een ouder bouwwerk en zijn in de Basilica Cisterne hergebruikt.

Het Sirkeci-station is niet het grootste of belangrijkste treinstation van Istanbul, dat is namelijk het Haydarpasa station. Het Sirkeci-station is wel het beroemdste station van Istanbul. Dit heeft natuurlijk alles te maken met de Oriënt-Express die het Sirkeci-station als eindbestemming had. Deze beroemde luxetrein is jarenlang de verbinding geweest tussen Parijs en Istanbul. Met een overstap was het zelfs mogelijk om je reis al in Londen te beginnen. Afhankelijk van de route die gevolgd werd, stopte de trein in steden als Salzburg, Wenen, Boedapest, Belgrado en Sofia om uiteindelijk aan te komen in het Sirkeci-station in Istanbul. De Oriënt-Express heeft in verschillende vormen van 1883 tot 1977 gereden.
Het Sirkeci-station straalt nog steeds de allure uit zoals je dat zou mogen verwachten van het eindstation van de Oriënt-Express. Tegenwoordig worden in de stationshal met regelmaat dansvoorstellingen gegeven door Derwisjen.

De universiteit van Istanbul is de oudste en belangrijkste universiteit van Turkije. Volgens sommige bronnen werd de universiteit in 1453 opgericht ten tijde van het Ottomaanse Rijk. Andere bronnen melden dat deze universiteit een directe voorvloeiing was van de universiteit van het Byzantijnse Rijk. Mocht dit waar zijn dan is de universiteit van Istanbul opgericht in 425 en zou het de oudste universiteit ter wereld zijn. Concrete aanwijzingen hiervoor ontbreken jammer genoeg.
Tegenwoordig is de universiteit van Istanbul één van de belangrijkste opleidingsinstituten van het land. Omdat de universiteit zo’n lange geschiedenis heeft zijn sommige campussen in eeuwenoude gebouwen gevestigd waardoor deze behoorlijk wat allure krijgen. Er zijn ongeveer 70.000 studenten die colleges volgen aan de universiteit van Istanbul. De mooiste en belangrijkste toegangspoort van de universiteit is te vinden aan het Beyazit-plein.

De Bosporus is de geologische scheiding tussen Azië en Europa. Daarnaast is het de enige verbinding tussen de Zwarte Zee en de Middellandse Zee. Het is één van de drukste en meest bevochten vaarroutes ter wereld. Dit komt hoofdzakelijk omdat het de doorgang voor Rusland naar hun enige zeehaven die in de winter niet dichtvriest.
Het is naast één van de drukst bevaarde waterwegen ook één van de gevaarlijkste waterwegen ter wereld. De verraderlijke stromingen in de zee-engte hebben al menig zeeschip in de problemen gebracht.
De strijd om de Bosporus begon al in de oudheid toen het de grens en het strijdtoneel was tussen het Romeinse en het Byzantijnse Rijk. Veel later herhaalde zich dit tijdens de koude oorlog toen het de grens was tussen de grootmachten uit oost en west.
De Bosporus loopt als een rode draad door de stad maar ook door de geschiedenis van Istanbul heen.