Wie wil fotograferen in Conakry die moet daar mee oppassen. Zoals de website van Brussels Airlines al meldt is het zonder toestemming maken van foto’s niet toegestaan en loop je zelfs kans om gearresteerd te worden. Uit eigen ervaring kan ik helaas bevestigen dat het maken van foto’s je in de problemen kan brengen. Tijdens mijn tweede trip naar Conakry in het jaar 2003 heb ik onder andere vanuit het busje onderweg van het hotel naar de luchthaven een aantal foto’s geschoten, net als de Nederlandse mannen van de marechaussee die bij mij in het busje zaten. Toen we ergens stil stonden werd ineens de zijdeur van de bus opengetrokken door militairen. “Donner la camera, donner la camera” riepen ze naar ons. Ze wilden dat we onze camera’s inleverden. Ik had die van mij snel onder mijn been verstopt. Door middel van het doneren van dollars (lees: omkopen) hebben we na een angstige tien minuten onze reis alsnog kunnen vervolgen. Ik heb me voorgenomen om bij een volgende reis naar Conakry nooit meer te fotograferen, hoe graag ik het ook doe.
Het aanbod van hotels in Conakry is zeer beperkt. Wie een redelijk comfortabel hotel wil hebben die zal al snel uitkomen bij Hotel Camayenne of Novotel Ghi dat voluit Novotel Grand Hotel de L’Independance heet. Dit hotel stamt uit het jaar 1958 en opende toen onder de naam Hotel de France. Na een uitgebreide renovatie heropende het hotel in 1996 onder de Novotel vlag van de Franse Accorketen. Wie enigszins verwend is zal moeten wennen aan de armoedige inrichting van het hotel, de langzame service en de voor Europese begrippen slechte tot matige voorzieningen van het hotel. Voor wie op zakenreis naar Conakry gaat zijn er echter weinig goede alternatieven dan dit matige hotel dat gelegen is aan de kust in het uiterste zuidwesten van Conakry.
Foto: uitzicht vanaf Novotel Ghi in Conakry
Wie naar Conakry reist die ontkomt er eigenlijk niet aan om Frans te spreken. Als gevolg van de koloniale periode onder Frankrijk vanaf het einde van de negentiende eeuw tot oktober 1958 is Frans de officiële taal in Guinee en dus ook Conakry. Naast het Frans worden er een aantal lokale talen en dialecten gesproken zoals Mandinka, Fula en Susu. Met Engels zul je je niet kunnen redden. Zelfs het personeel in de hotels spreekt amper tot geen Engels. Wie geen Frans spreekt doet er goed aan een simpel vertaalboekje mee te nemen.
Het toerisme in Conakry is amper ontwikkeld. De zeer slechte infrastructuur in de stad, de armoede en de toenemende mate van onveiligheid zorgen ervoor dat Conakry weinig uitnodigend is om een vakantie te vieren. Toch heeft de stad toch zeker wel een aantal facetten die ervoor zorgen dat je ook als toerist hier wel iets te zoeken hebt. Zo is Conakry onmiskenbaar een kleurrijke stad die echt op en top Afrikaans is. Wie Afrika op een pure manier wil ervaren die zal dat in Conakry zeker vinden. Zo kent de stad een paar typische Afrikaanse markten zoals de Marché Madina en Marché du Niger. Let hier wel op zakkenrollers die erg actief zijn. Andere bezienswaardigheden zijn het Nationaal Museum van Conakry, het presidentiële paleis, het Monument du 22 Novembre 1970 en de Grote Moskee van Conakry.
