Thomas Becket was en goede vriend van de Engelse koning Henry II die voortdurend in strijd was verwikkeld met de paus in Rome. Grootste discussiepunt was wie nu eigenlijk de meeste macht had in het land en de bisschoppen mocht benoemen. Henry dacht met het benoemen van zijn goede vriend Thomas Becket tot bisschop van Canterbury (de belangrijkste bisschop van het land) een belangrijke bondgenoot binnen de kerk te krijgen. Dit liep echter compleet anders. Eenmaal benoemd tot bisschop koos Thomas Becket de kant van de paus en werkte zijn voorheen goede vriend tegen. Hun ruzie liep zo hoog op dat Thomas Becket zelfs enige tijd in Frankrijk als banneling verbleef. Nadat hun ruzie enigszins was bijgelegd kwam Thomas Becket weer terug naar Canterbury. Enkele ridders hadden echter de uitspraak van de koning “who will rid me of this meddlesome priest” letterlijk genomen. En hoewel dit niet de bedoeling was van Henry II reden deze ridders naar Canterbury en maakten op brute wijze in de kerk een einde aan het leven van Thomas Becket. Naar verluid was de koning, bij het horen van het nieuws, zwaar geschokt door de brute daad. In de dagen hierna gebeurde er enkele wonderen op de plaats waar Thomas was vermoord en al snel kwamen er vele pelgrims om Thomas Becket te herdenken. Na zijn heilig verklaring door de paus in 1173 werd dit alleen maar meer. De koning ondertussen had zo veel spijt en wroeging van al zijn ruzies en uitspraken dat ook hij de tombe van Thomas Becket bezocht. Op blote voeten en gekleed in bullen knielde ook hij een jaar later aan Thomas’s tombe en vroeg om vergeving.
