
De Arab Ahmetwijk in Noord-Nicosia is een prachtig voorbeeld van de oude Ottomaanse architectuur. De hele wijk is volgebouwd met statige Ottomaanse herenhuizen die ondanks hun gebrekkige staat nog steeds de oude allure van deze uitstralen. Veel van de huizen zeker in de achterliggende straten verkeren in slechte staat, sommige staan zelfs op instorten. Het is de bedoeling dat de hele wijk in de komende jaren een make-over krijgt waardoor het weer een toeristische trekpleister wordt. Het hart van de wijk wordt gevormd door de Arab Ahmet moskee. Deze moskee is gebouwd op de resten van een oude kerk. Een populaire wandeling door Noord-Nicosia doorkruist de belangrijkste delen van de Arabahmetwijk.

In de Arab Ahmetwijk staat de Heilige kruiskerk. Deze kerk ligt precies op de grens tussen het noorden en zuiden van de stad op de Green Line. De ingang van de kerk bevindt zich aan de Griekse kant en de toren aan de Turkse kant. Door zijn ligging kan de kerk niet meer gebruikt worden en is het langzaam aan het vervallen.
De ledra of Lidra is de winkelstraat van Nicosia, de straat is te vinden in het zuidelijke deel van de stad en loopt van net voor de stadswallen tot de Green Line. Voor de tweedeling van de stad doorkruiste deze straat een groter deel de hele stad. In de jaren zestig van de vorige eeuw was de straat het middelpunt van d gewelddadige aanslagen van de EOKA, dit leverde de straat de bijnaam “The Murder Mile” op. In 1963 werd de straat afgesloten na verschillende aanvallen heen en weer. Dit zou uiteindelijk ervoor zorgen dat de Green Line er zou komen. Na jarenlang onderhandelen tussen de verschillende partijen kun je sinds 2008 weer vrij gemakkelijk van de ene naar de andere zijde van de straat lopen. Je moet dan wel even langs de douane.
Op de Ledra zijn de meeste grote winkelketens en modehuizen te vinden, net als het Shacolas uitzichtpunt en museum. De straat wordt beschermd van het zonlicht door grote driehoekige zeilen.

Het Leventismuseum van Nicosia beschikt over een indrukwekkende collectie, die in zijn geheel geweid is aan de geschiedenis van Cyprus. Van eerste inwoners van het eiland tot de spanningen in het grensgebied tussen het noordelijk en zuidelijke deel, alle tijdsperiodes worden behandeld in het museum. Qua vormgeving en de manier van tentoonstellen is het een vrij modern museum dat op allerlei interactieve probeert het verhaal van Cyprus te vertellen. Toch zijn het de oude beelden en resten uit de kruisvaarders periode die de meest aandacht trekken. Leuk detail, het museum kan gratis bezocht worden.

Het Hadjigeorgakis Kornesios huis behoort tot de meest interessante bezienswaardigheden in het zuidelijke deel van Nicosia. Het huis was ooit van Hadjigeorgakis Kornesios een Grieks-Cypriotische drogman, vertaler, tolk en gids die voor de Raad van de Sultan werkte. Dit was indertijd een prestigieuze functie wat Hadjigeorgakis Kornesios veel aanzien en ontzag opleverde op Cyprus. Als je zijn huis bekijkt vermoeden we dat het een niet slecht betaalde aanstelling was. Het huis verkeerd nog steeds helemaal in originele staat, gevuld met meubels uit die periode. Achter in de tuin is de oude hammam van het huis te zien. Het huis kan tegen betaling van een klein entree bezocht worden.

De Selimiya Moskee ooit gebouwd als de Ayia Sophia kathedraal van Nicosia, is het belangrijkste gotisch gebouw van de stad en misschien wel van het hele eiland. De kathedraal is gebouwd ten tijde van de kruistochten, aan het einde van de twaalfde eeuw. Op deze plaats was al een veel oudere byzantijnse kerk te vinden. Franse architecten werden naar Nicosia gehaald om het gebouw geheel in de toenmalige trends te laten bouwen. In de kathedraal werden verschillende afstammelingen van de Lusignans tot koning van Cyprus gekroond. Toen de Ottomanen in 1570 de macht over het eiland overnamen werd de kathedraal omgetoverd tot moskee, de versieringen werden weggehaald, de gebrandschilderde ramen vervangen en er werden twee minaretten gebouwd. Ondanks de minaretten lijkt het aan de buitenzijde nog steeds het meest op een gotische kerk, de binnenzijde is echter wel meer moskee dan kathedraal.

Het Shacolas uitzichtpunt en museum, stelt behalve dat het een van de hoogste punten van de stad is met een goed uitzicht niet heel erg veel voor. Ze gebruiken zelf de term museum, maar dat is niet helemaal terecht. Je kunt op enkele borden zien wat, wat is in de stad en wat waar ooit gestaan heeft. Het uitzichtpunt is te vinden op de elfde verdieping van de Shacolas toren en biedt je een weids uitzicht over de hele stad. Het is met name leuk om te zien dat het verschil tussen de twee delen van de stad van bovenaf er duidelijk is. Je kunt je bezoek aan de het uitzichtpunt afsluiten met een film over de stad. Er worden oude opnames en foto getoond terwijl je meer over de geschiedenis van Nicosia te weten komt.

De stadsmuren van Nicosia bestaan uit een serie van defensieve stadswallen, die hoofdzakelijk gebouwd zijn in de middeleeuwen en later in opdracht van de Venetianen zijn herbouwd. Het merendeel van de toen gebouwde ommuringen zijn nog steeds intact en vormen een belangrijke toeristische bezienswaardigheid. De stadsmuren van Nicosia zijn qua grote en complexheid te vergelijken met die van Valletta op Malta. Beide steden werden gezien als perfecte uitvoeringen van een renaissance stad. De stadsmuren zijn ongeveer vijf kilometer lang, heeft elf bastions en drie poorten. De Famagustapoort en de Kyreniapoort behoren tot de bekendste bezienswaardigheden van de stadswallen. Jammer genoeg is het door de aanwezigheid van de Green Line niet mogelijk om een complete ronde te lopen over de stadswallen.

Net als in veel andere plaatsen en steden op Cyprus zijn er in Nicosia behoorlijk wat street art kunstwerken terug te vinden. Sommige geven een duidelijke politieke statement af over de tweedeling van het eiland andere zijn slecht bedoeld om de stad mooier een kleurrijker te maken. Dit werk kwamen van OPIS kwamen we tegen tijdens een wandeling door het zuidelijke deel van de stad. Hij staat wat verscholen op de zijkant van een flatgebouw, maar is zeker niet te missen.

Een ander bijzonder werk dat we tegen kwamen is een karikatuur van Salvador Dali met zijn geliefde olifant. Dit kunstwerk is te vinden in de omgeving van de Bandabulya in het noordelijke deel van de stad. In de omgeving van deze overdekte markt zijn opvallende veel murals te vinden. Een van de mooiste werken in de stad, een roodborstje door Bane & Pest hebben we helaas gemist. Deze mural werd gezet voor het Nicosia street Art Festival.

De Trypiotiskerk van Nicosia is gewijd aan de aartsengel Michael en behoord tot de mooiste nog steeds bestaande gotische kerken in het zuidelijke deel van Nicosia. De kerk is gebouwd aan het einde van de zestiende eeuw. De binnenzijde van de kerk is rijkelijk versierd met houtsnijwerk en gotische vensters, aan de buitenzijde zijn prachtige gebeeldhouwde dierlijke vormen terug te vinden. De kerk is vernoemd naar de wijk waarin de kerk te vinden te vinden is. De Trypiotis wijk was eens de wijk waar de rijkste en meest gezaghebbende inwoners van de stad woonden. Vanwege de invloedrijke bezoekers die vroeger in de kerk te vinden waren, is de Trypiotiskerk lang een van de belangrijkste van de stad geweest.

Dit plein is eeuwenlang het middelpunt geweest van alle politieke schommelingen op Cyprus. Aan het plein, wat indertijd bekend stond als het Sarayönü plein, stond vroeger een paleis waarvandaan de Frankische, Venetiaanse en Turkse heersers het eiland bestuurden. De Britten lieten het paleis in het begin van de twintigste eeuw afbreken. Nu is er zo goed als niets meer terug te vinden van het eens zo machtige paleis. Midden op het plein staat nog wel een Kolom uit Salamis, die er door Venetianen is geplaatst. De kolom maakte vermoedelijke deel uit van de tempel van Zeus. De fontein bij het gerechtsgebouw is gebouwd door de Ottomanen en was lang de enige bron van water in deze hele wijk.
