Als er een stukje is in Montréal dat je bijna doet denken dat je in Parijs of een andere Franse stad bent dan is het Place Jacques-Cartier wel. Dit plein mag je een beetje als het hart van het historische deel van Montréal beschouwen. Hier vind je stalletjes met lekkers en terrassen zoals je ze in Frankrijk ook aantreft. De bouwstijl van de panden aan Place Jacques-Cartier doen ook eerder Frans dan Canadees aan. Het plein is overigens niet altijd een plein geweest. Ooit stond hier Château Vaudreui. Dit gebouw werd tussen 1723 en 1726 gebouwd voor Philippe de Rigaud Vaudreuil. In 1803 werd het chateau geheel door brand vernietigd. Een groep investeerders onder leiding van Joseph Périnault kocht het land op. Vervolgens gaven ze een strook land aan de overheid met als voorwaarde dat het gebruikt zou worden voor publieke markten. Het marktplein dat ontstond kreeg dan ook oorspronkelijk de naam New Market Place. In 1847 werd de naam veranderd in Place Jacques-Cartier. De motivatie om een stuk land weg te geven was puur vanuit eigenbelang. De investeerders bouwden rondom het plein gebouwen die waardevoller zouden worden door de markt. Het werd hierdoor een heuse A-locatie binnen Montréal.

Place Jacques-Cartier is autovrij, wat de sfeer ten goede komt. In de kerstperiode is het plein versierd met verlichte kerstbomen. Er staat één permanent monument op het plein: Nelson’s Column. Deze pilaar is in 1809 weggezet ter ere van de Britse vice-admiraal Horatio Nelson, na zijn dood tijdens de beroemde Slag bij Trafalgar. Het is de op één na oudste Nelson’s Column ter wereld. De oudste staat in Glasgow. Het is overigens wel het oudste monument van de stad Montréal en tevens het oudste oorlogsmonument in heel Canada.

De Notre-Dame Basilica is de mooiste kerk van Montréal. Deze basiliek is naar onze mening zelfs mooier dan de beroemde naamgenoot in de Franse hoofdstad Parijs. De Basiliek Onze Lieve Vrouw van Montreal is een fraai voorbeeld van neogotiek. Zoals de naam het al verraadt is deze Rooms-katholieke kerk gewijd aan Maria. Om de basiliek te bezoeken moet je entree betalen. Dat kan alleen maar contant. Een rondleiding in het Frans of het Engels is inbegrepen in de prijs. Deze tour is geheel op vrijwillige basis. Je mag ook gewoon op eigen houtje door het kerkgebouw lopen en indien gewenst foto’s maken. Wat opvalt is dat de Notre-Dame van Montréal vrij donker is van binnen. Mede hierdoor komt het indrukwekkende en zeer fraai verlichte koor mooi tot zijn recht. Zelfs voor wie niet religieus is of niets om kerken geeft is dit een plaatje om te zien. Tijdens missen mag je gratis naar binnen, maar alleen met als doel om de mis te volgen. Je moet de gehele mis uitzitten en mag dan ook niet fotograferen of rondwandelen.

De stad Montréal is vernoemd naar Mont-Royal, de 234 meter hoge heuvel die vrij centraal in de stad ligt. Mont-Royal werd vroeger geschreven als Mont Réal. De heuvel is eigenlijk één groot stadspark: Parc du Mont-Royal. Als toerist is een bezoek aan de heuvel vanwege meerdere elementen een aanrader. Zo heb je vanaf Mont-Royal een prachtig uitzicht over de stad. Je kunt meerdere delen van de  stad zien vanaf de verschillende open plekken die je op de heuvel hebt. Het platform voor het chalet is het meest populaire plekje om te genieten van een panoramisch uitzicht over het centrum van Montréal. Het mooie van alles is dat dit uitzicht helemaal gratis is en je niet gehinderd wordt door bomen of struiken.

Je hoeft niet alleen voor het uitzicht naar de top van de heuvel te gaan. Er zijn ook een aantal andere bezienswaardigheden die de moeite waard zijn zoals het Oratoire Saint-Joseph wat de grootste kerk van Montréal is en die de op één na grootste koepel op een katholieke kerk heeft. Daarnaast zijn er nog twee grote begraafplaatsen te vinden op de heuvel en een enorm verlicht kruis (31 meter hoog). Wie van wandelen houdt die kan natuurlijk ook gewoon een wandeling door het park maken.

Er zijn verschillende manieren om naar de top van Mont-Royal te reizen. Wie een beetje sportief aangelegd is die kan via de trappen en wandelpaden naar boven lopen. Dat is best een stevige klim. Met een (huur)fiets naar boven kan natuurlijk ook, maar dat is misschien nog wel pittiger. Met de stadsfietsen van Bixi naar de top gaan is geen optie. Er is geen station op de heuvel waar je de fietsen kunt stallen. Een door toeristen veel gebruikte manier om Mont-Royal te bezoeken is met buslijn 11. Die kun je bijvoorbeeld vanaf metrostation Mont-Royal nemen. Een andere optie is met de hop-on-hop-off bus van Greyline. Deze toeristische dubbeldekkerbus heeft twee stops op Mont-Royal: Kondiaronk Lookout en Camillien Houde Lookout. Wat wij zelf gedaan hebben is met de metro en bus naar boven en uiteindelijk te voet naar beneden, waar we onze tocht door Montréal voortgezet hebben met de stadsfietsen van Bixi.

Bij een bezoek aan Montréal hoort het eten van poutine. Dit gerecht wordt als het nationale gerecht van de provincie Quebec beschouwd. Sommigen beschouwen het als fastfood, maar er zijn in Montréal complete restaurants die helemaal aan poutine gewijd zijn. Daar kun je vaak allerlei verschillende varianten op poutine eten. Wat is poutine eigenlijk? Poutine is een gerecht van friet met verse kaas, waar daarna een flinke schep jus overheen gegoten wordt. Het is een vrij calorierijk gerecht. Denk aan gemiddeld 1100 tot 1400 calorieën voor een normale portie. Omdat het vooral vetten zijn die je binnenkrijgt is het geen maaltje dat je alle dagen moet eten. Tegenwoordig zijn er ook allerlei varianten op poutine te verkrijgen. Denk aan poutine met stukjes knakworst, met stukjes gerookt vlees, met gehaktsaus, met gebakken uien, met stukken gerookt vlees, met zalm of met andere toppings. Poutine bestaat overigens al veel langer dan het Nederlandse gerecht Kapsalon.

Poutine kun je eten als snack, als lunch, als voorgerecht, als bijgerecht of als gerecht om te delen, bijvoorbeeld tijdens een goed glas bier. Bij sommige restaurants heb je de optie om van de friet bij het hoofdgerecht tegen bijbetaling een poutine van te maken.

Dwars door Vieux-Montréal loopt de oudste straat van de stad: Rue Saint Paul. Volgens de geschiedenisboeken werd deze tegenwoordig nog zeer populaire straat in 1672 geplaveid. Tegenwoordig is Rue Saint Paul een belangrijke toeristische trekpleister door de goede mix aan leuke winkels en overwegend goede restaurants. Opvallend is dat je in deze straat vooral nog lokale ondernemingen ziet. De straat is slechts deels autovrij. Lokale ondernemers hebben plannen om de Rue Saint Paul geheel autovrij te maken weten te blokkeren. Of dat positief voor de zaken is blijft een vraag die onbeantwoord zal blijven. In de praktijk blijkt dat autovrije winkelstraten het in andere steden wereldwijd erg goed doen. Waarom zou dat hier in Montréal anders zijn?

Aan de Rue Saint Paul staan twee belangrijke bezienswaardigheden: de Marché Bonsecours. Dit indrukwekkende gebouw heeft een blauwe maandag dienstgedaan als overheidsgebouw, waarna dit meer dan honderd jaar lang de plek was waar verdeeld over twee verdiepingen publieke markten gehouden werden. In 1963 werd de markt gesloten. Later is de binnenkant van de Marché Bonsecours verbouwd tot een complex met winkeltjes en restaurantjes. Die functie heeft het nu nog steeds. Op de onderste verdieping is ook een expositieruimte ingericht. Een andere bezienswaardigheid is de Chapelle Notre-Dame-de-Bon-Secours. Deze uit 1771 stammende kerk behoort tot de oudste keren van Montréal.

Wat niet iedereen zal weten is dat Montréal een olympische stad is. In 1976 werd hier de 21e editie van de Olympische Zomerspelen gehouden. In totaal streden 6028 atleten om de verschillende medailles die in 21 verschillende olympische sporten te behalen waren. Nederland behaalde toen vijf medailles: twee keer zilver en drie keer brons. Er werden geen gouden medailles behaald door de deelnemende Nederlandse atleten. Nederland eindigde op de 29e plaats in de medaillespiegel. Een positie waar we tegenwoordig niet echt blij mee zouden zijn.

De organisatie van de olympische spelen kostte de stad Montréal maar liefst 350 miljoen dollar. De aanloop van de spelen kende veel problemen. Zo waren er financiële tegenslagen, zat een strenge winter het bouwschema flink in de weg en gingen er een aantal dingen mis zoals het feit dat de olympische vlam onderweg naar het stadion doofde en oorspronkelijk geheel tegen de regels door middel van en aansteker weer aangestoken werd.

Montréal heeft aan de spelen wel een mooi olympisch stadion overgehouden. De olympische toren is pas na de spelen afgebouwd en dient tegenwoordig als een uitzichtpunt. Tegen betaling kun je van hieruit uitkijken over de stad.

Wie in Montréal gebruik wil maken van het openbaar vervoer die kan kiezen uit de metro en de bus. De metro is vooral handig om de wat grotere stukken af te leggen. Zo kun je met de gele metrolijn naar Île Sainte-Hélène reizen. Vanaf dat eiland heb je een prachtig uitzicht op de skyline van de stad. De groene metrolijn is ideaal om je binnen het centrum te verplaatsen en om naar de olympische wijk te reizen. De oranje metrolijn ligt in Downtown Montréal parallel aan de groene lijn. Deze gebruik je ook vooral om je binnen het centrum van west naar oost (of omgedraaid natuurlijk) te verplaatsen.

De bus is vooral handig om de plekken te bezoeken die met de metro niet bereikbaar zijn. Zo kun je bijvoorbeeld de klim op Le Mont Royal besparen door met de bus naar boven te gaan. De bus kan ook gebruikt worden om van de luchthaven naar de stad (en omgedraaid) te reizen. Buslijn 747 brengt je in pakweg 35 tot 45 minuten van het vliegveld naar het centrum van de stad. Daar zijn elf verschillende haltes waar je uit kunt stappen. De prijs van een enkele rit is in dit geval net zo duur als een dagkaart.

Je kunt voor de metro en bus losse kaartjes kopen, maar het is vaak voordeliger en handiger om een kaart te kopen. Je hebt de keuze uit een dagkaart (24 uur geldig vanaf eerste gebruik), een weekendkaart (geldig vanaf vrijdag 16 uur tot maandag 5 uur en een driedagenkaart die start op het moment van het eerste gebruik en geldig is tot middernacht van de derde dag. Als je het slecht uitkient en de eerste rit in de avond maakt, dan is de kaart net iets meer dan twee dagen geldig, dus.

Vanuit Nederland zijn er meerdere mogelijkheden om naar Montréal te vliegen. Met onze eigen Nederlandse luchtvaartmaatschappij KLM kun je rechtstreeks vanaf Amsterdam Schiphol Airport naar Aéroport international Pierre-Elliott-Trudeau de Montréal vliegen. Deze internationale luchthaven ligt aan de westelijke kant van de stad. Een rechtstreekse vlucht duurt gemiddeld ongeveer 7 tot 8 uur. Op de terugweg kan het soms wat sneller gaan omdat het vliegtuig op kruishoogte dan vaak de wind in de rug heeft. Vliegticketprijzen beginnen zo rond de 500 euro voor een retourticket in de economyklasse. Voor een rechtstreekse vlucht betaal je vaak wat meer. De filosofie daarachter is dat je eigenlijk betaalt voor het comfort van het niet over hoeven stappen. Tegenwoordig zijn er regelmatig aanbiedingen te vinden waardoor je soms al voor rond de vierhonderd euro retour kunt vliegen naar Montréal. Dat zijn dan wel altijd tickets met een overstap. Wie in de zomervakantie of rond de feestdagen aan het einde van het jaar naar Montréal wil reizen die moet rekening houden met soms aanzienlijk hogere prijzen voor vliegtickets.