De wederdopers was een van de religieuze groepen, die ontstonden ten tijden van de reformatie in de 16e eeuw. Deze groepen hadden hun eigen kijk en visie op de christelijke leer. Zij maakten, nadat ze een grote meerderheid hadden verkregen in de gemeenteraad, Münster tot het centrum van hun religieuze koninkrijk.
Hun leider in Munster was Jan van Leiden zijn twee belangrijkste volgelingen waren Berend Knipperdolling en Berend Krechting. Een van de pijlers van de Wederdopers was dat men pas op volwassen leeftijd kon worden gedoopt. Een ieder die als kind al gedoopt was diende daarom opnieuw te worden gedoopt. Dit verklaart de naam wederdopers. Het religieuze koninkrijk dat Jan van Leiden stichtte in Munster was echter maar van korte duur.
In opdracht van de wederdopers werden alle boeken behalve de bijbel verbrand en gemeenschap van goederen werd ingevoerd. Dit alles uiteraard ter voorbereiding op de het naderende einde der tijden. Daarnaast werd polygamie bij de wederdopers toegestaan. De koning van de wederdopers Jan van Leiden had zeventien vrouwen. Wie niet mee wilde gaan met de ideeën van de wederdopers werd met harde hand onderdrukt.
De stad werd terugveroverd door de bisschop tijdens deze verovering werden Jan van Leiden en zijn volgelingen gevangen genomen. Jan van Leiden en zijn volgelingen werden eerst aan de omgeving getoond in een kooi waarna ze gemarteld en geëxecuteerd werden. Na hun dood hingen hun lichamen nog enkele tijd aan de kerktoren van Munster in ijzeren kooien. De lichamen zijn inmiddels verdwenen, de originele kooien hangen er nog steeds. Het spreekwoord zich ergens met een Jantje van Leiden van afmaken stamt af van deze wederdoper.
