Het stadhuis van Mézières stamt uit de zeventiende eeuw. Tijdens de Eerste wereldoorlog werd een groot deel van Mézières verwoest door meerdere zware bomaanslagen. Het stadhuis werd hier niet bij gespaard. De reconstructie van het gebouw startte enkele jaren na de oorlog. In 1933 werd het vernieuwde gebouw geopend en in gebruik genomen. Het stadhuis van Mézières is door de gemeentelijke samenvoeging van Mézières en Charleville één van de twee stadhuizen in de gemeente. Het stadhuis op de Place Ducale wordt voornamelijk gebruikt voor officiële gelegenheden in het stadhuis van Mézières zijn enkele gemeentelijke diensten gevestigd. Bijzonder is dat het prachtige gebouw niet op de beschermd erfgoedlijst van Frankrijk is terug te vinden.

De Notre-Dame-d’Espérance Charleville-Mezieres is een oude kerk in het historische centrum van het stadje Mézières. De bouw van de kerk startte aan het einde van de vijftiende eeuw maar het zo nog tot de zeventiende eeuw duren voordat hij voltooid zou worden. De naam van de kerk “Onze lieve Vrouw van de hoop” dank het aan een beeld van een zwarte Maria dat in naburige kapel werd vereerd. Voordat er op deze plaats de huidige basiliek werd gebouwd hebben er meerdere kerken en kapellen op deze plaats gestaan. Een deel van de huidige basiliek is verwoest tijdens bomaanslagen in de Eerste Wereldoorlog. Al het originele glas-in-lood heeft het niet overleeft. Het originele glas-in-lood werd beschreven in één van de boeken van Victor Hugo. De huidige ramen stammen uit de jaren zestig van de vorige eeuw en zijn gemaakt door René Dürrbach. Deze kunstenaar noemde de gebrandschilderde ramen van de Notre-Dame-d’Espérance zijn grootste werk.

Het Musée de la Ardenne of het museum van de Ardennen opende in 1994 op 20 oktober voor het eerst zijn deuren in Charleville-Mézières. Deze datum is niet toevallig het is namelijk de geboortedag van de dichter Arthur Rimbaud. Het museum bevindt zich op één van de hoeken van het Place Ducale.
Het museum is opgedeeld in meerdere verdiepingen. Iedere verdieping van het museum heeft een apart karakter. In de kelder zijn verschillende voorwerpen te vinden die tijdens opgravingen zijn gevonden. Je komt er verschillende oude potten tegen maar ook verschillende sieraden en oude botten.

Op de eerste verdieping zijn er voornamelijk objecten uit de Gallische en Gallo-Romeinse periode te zien. Op de tweede etage is een deel van het museum ingericht voor de marionettenkunst. Poppen uit verschillende landen en periodes staan er tentoongesteld. Verder is er nog een deel van het museum gewijd aan de geschiedenis van de stad Charleville-Mézières. De bovenste etages worden gebruikt voor tijdelijke exposities.

Het Place Ducale is het belangrijkste plein van Charleville-Mézières. Het plein stamt uit het begin van de zeventiende eeuw. Het was Carlo I Gonzaga die opdracht gaf voor de bouw voor het Place Ducale en daarmee het startschot gaf voor stichten van het stadje Charleville. De stad werd logischerwijs vernoemd naar zijn stichter.

Het Place Ducale is een kopie van het Place des Voges in Parijs. Rondom het plein zijn tal van prachtige zeventiende-eeuwse huizen te vinden met daaronder arcade bogen. Deze bogen zorgen ervoor dat het plein een bijzondere uitstraling heeft. De typische renaissancestijl die erg populair was in deze periode is duidelijk te herkenbaar terug te vinden op het plein.
Het Place Ducal is nog steeds het kloppende hart van de stad Charleville. Op het plein zijn verschillende horecagelegenheden te vinden en het maison du tourisme. Midden op het plein staat een mooie oude fontein en een ouderwetse draaimolen. Als je via een van de hoeken het plein verlaat kom je uit bij het prachtige musée de la Ardenne. Het Place Ducal is een beschermd Frans erfgoed.

De dichter Arthur Rimbaud is zonder twijfel de beroemdste inwoner van Charleville-Mézières. Hij werd er op 20 oktober 1854 geboren in een gezin met vijf kinderen. Hij bleek al vroeg erg intelligent te zijn en publiceerde zijn eerste gedicht toen hij op de middelbare school zat. Door de oorlog tussen Frankrijk en de Pruisen vlucht Rimbaud naar Parijs. Eenmaal in Parijs aangekomen kwam hij in aanraking met de symbolisten. In deze periode is het beroemde schilderij “ Un coin de table” van Heri Fantin-Latour geschilderd. Op het schilderij is Rimbaud samen met andere onaangepaste dichters afgebeeld. Een van de mensen op het schilderij is Paul Verlaine met wie Rimbaud een homoseksuele relatie had. Later vertrekken deze twee voor een reis door België en Engeland. De relatie zal uiteindelijk eindigen met een schietincident en een gevangenisstraf. Na de relatie zal Rimbaud geen literatuur meer schrijven. Hij zwerft nog wat over de wereld om vervolgens in 1891 terug te keren in Frankrijk en enkele maanden later te sterven aan een infectie. De beroemdste bundels die Rimbaud heeft uitgegeven zijn Une saison en enfer en Illuminations. Beroemde iconen uit de popcultuur zoals Jim Morrison en Bob Dylan hebben zich laten inspireren door Arthur Rimbaud.