De meest interessante bezienswaardigheden van Parijs vind je in een handig overzicht met alle Parijs hoogtepunten:
de top 10 bezienswaardigheden van Parijs
In veel Parijse restaurants krijg je nog echte Franse frietjes geserveerd bij je maaltijd. Franse pommes frites onderscheiden zich van normale friet in zowel vorm als bakmethode. Frans frietjes zijn dunne frietjes (zogenaamde allumettes oftewel ‘lucifers’) die slechts eenmaal gebakken worden. Hierdoor zijn ze vaak wat slapper dan de friet die we in Nederland gewend zijn. De Franse frietjes die bij McDonalds verkocht worden of die je in Nederland in de supermarkt ziet zijn overigens geen echte Franse frietjes omdat ze wel voorgebakken zijn.

Parijs is een stad die uitermate geschikt is voor een weekendje weg. De reistijd is vrij kort en Parijs heeft ieder weekend meer dan voldoende te bieden aan haar bezoekers. Zo kun je kiezen uit meerdere musea, waaronder het Louvre, unieke bezienswaardigheden zoals de Eiffeltoren, fantastische winkelstraten en natuurlijk volop restaurants waar je het culinaire Parijs kunt ontdekken.
De drukst bezochte maanden van Parijs zijn mei, juni en september. Dat zie je dan ook terug in de hogere prijzen voor hotels en appartementen in deze maanden. Wie een goedkoop weekendje Parijs wil vieren die zal zich vooral moeten concentreren op de maanden november, januari, februari en maart. Tijdens de zomermaanden komen er ook wel eens leuke aanbiedingen voorbij. Houd er wel rekening mee dat de temperaturen in Parijs dan naar onaangename waardes op kunnen lopen.
Als je een weekendje naar Parijs gaat dan is de kans groot dat je binnen Parijs volop gebruik wilt gaan maken van het openbaar vervoer. Een aanrader is om dan een Paris Visite-kaart te kopen die je gedurende 1, 2 of 3 dagen onbeperkt gebruik laat maken van het openbaar vervoer. Gezien de afstanden in Parijs geen overbodige luxe!
Als je een hotel of appartement wilt boeken moet je vooral kijken hoe deze ligt ten opzicht van metro of RER-treinen. Vaak is het handiger om een accommodatie te boeken die dicht bij een metrostation ligt die je rechtstreeks of met één overstap naar de belangrijke bezienswaardigheden van Parijs brengt dan dat je probeert zo dicht mogelijk bij het centrum probeert te zitten. Het centrum is zo groot dat je vrijwel nooit alles te voet kunt doen.
Omdat een weekend vrij kort is, zul je keuzes moeten maken. Zelfs als een weekendje Parijs betekent dat je zoveel mogelijk wilt zien en doen in Parijs, zal het je niet lukken om bijvoorbeeld alles te zien en te doen wat we op de Parijs-pagina van steden.net beschreven hebben. Kijk daarom goed wat je persé wilt zien, kijk goed naar de openingstijden en houd vooral ook rekening met wachtrijen bij populaire attracties zoals de Eiffeltoren en het Louvre.

Het Louvre behoort tot de grootste en best bezochte musea ter wereld. Het Louvre is gelegen in het 1e arrondisement van Parijs. De enorme collectie van het museum is in een achttal onderwerpen ingedeeld: Oosterse oudheden, Egyptische oudheden, Kunst van de Islam, Beeldhouwkunst, Westerse Schilderkunst, Grafische kunst, Kunstvoorwerpen en Griekse, Etruskische & Romeinse oudheden. Het meest bekende stuk uit de collectie is de Mona Lisa. Dit schilderij van Leonardo da Vinci stamt uit het begin van de 16e eeuw en was voor die tijd zo bijzonder omdat er vernieuwende technieken gebruikt werden. Hét kenmerk van het portret is de mysterieuze glimlach.
Wie het Louvre wil bezoeken die zou daar eigenlijk twee dagen voor uit moeten trekken. Trek dan een uur of twee tot drie per dag uit om de verschillende onderdelen van het museum te bezoeken. Prop je alles in één dag dan komt er een moment dat je niet meer echt opneemt wat je ziet, omdat het allemaal zo overweldigend is. Het Louvre is alle dagen geopend met uitzondering van dinsdag. Op Nieuwjaarsdag (1 januari), de Dag van de Arbeid (1 mei) en Eerste Kerstdag (25 december) is het Louvre gesloten. Iedere eerste zondag van de maand en op 14 juli (nationale feestdag in Frankrijk) is de toegang gratis. Dat zorgt wel voor een enorme drukte. Mensen die normaal gesproken niet zoveel geven om museumbezoek zouden we aan willen raden om de kans om het Louvre te bezoeken niet aan je voorbij te laten gaan als je in Parijs bent. Het museum is zo indrukwekkend dat zelfs een cultuurbarbaar de schoonheid zal kunnen waarderen.

Ten noordwesten van het centrum van Parijs ligt La Défense. Dit is een kantorenwijk die begin jaren zestig van de vorige eeuw ontstaan is op het moment dat de eerste kantoorgebouwen weggezet werden. De allereerste kantoortoren was Esso Tower, die gebouwd is op grond die oliegigant Esso in 1957 aangekocht had. Esso tower heeft de eer niet alleen de eerste toren geweest te zijn die gebouwd is in La Défense, het is tevens de eerste toren in La Défense die weer gesloopt is. Dit geschiedde in 1993. Op de plek waar Esso Tower stond, staat nu Cœur Défense. De vloeroppervlakte van in totaal 350.000 vierkante meter zorgt ervoor dat zit gebouw binnen Europa het allerhoogste aantal meters kantooroppervlakte kent.
La Défense is tegenwoordig het grootste zakendistrict van Europa dankzij een totale oppervlakte van 5,6 miljoen vierkante meter, meer dan zeventig kantoorgebouwen en wolkenkrabbers, ruim 3,5 miljoen vierkante meter aan kantooroppervlakte en bijna tweehonderdduizend mensen die hier werkzaam zijn. In La Défense staan de hoofdkantoren van meer dan vijftienhonderd bedrijven. Bijna een derde van de vijftig grootste bedrijven ter wereld heeft hun hoofdkantoor in La Défense in Parijs staan.
Sinds het begin van het bestaan heeft La Défense al een aardige transformatie ondergaan. Een groot deel van de oorspronkelijke gebouwen heeft alweer plaats gemaakt voor modernere kantoortorens. In het landschap zijn diverse kunstwerken aangebracht. Extra woonruimte en hotelkamers zijn de afgelopen jaren toegevoegd om de wijk meer levendig te maken.
Jaarlijks zouden zo’n 8 miljoen toeristen La Défense bezoeken. Of deze cijfers helemaal accuraat zijn betwijfelen wij, gezien het aantal toeristen dat we zelf in de wijk spotten. Wij denken dat het er minder zijn. Mogelijk dat het bezoekersaantal grotendeels veroorzaakt wordt door winkelcentrum Les Quatre Temps? Feit is wel dat La Défense zeker de moeite van het bezoeken waard is. Dankzij de uitstekende metroverbinding en de nog snellere treinverbinding ben je er zo. Voor een ieder die interesse heeft in moderne architectuur is La Défense de plek in Parijs waar je moet zijn. Al was het alleen al vanwege de Grande Arche de la Défense.

Parijs trekt al eeuwenlang veel kunstenaars aan. Menig schilderij, tekening en beeldhouwwerk is in Parijs ontstaan en de stad is de basis voor veel liedjes, gedichten en romans. Het zal je dan ook niet verbazen dat je in Parijs ook veel schilders en tekenaars aantreft die hun geld verdienen aan de vele toeristen die er komen. De schoorsteen moet immers roken, ook bij kunstenaars. Op diverse plekken in Parijs kun je je dan ook laten vereeuwigen. Een populaire waar je een portret van je kunt laten maken is Place de Tetre in de kunstenaarswijk Montmartre.

De Metro van Parijs is veruit de belangrijkste vorm van openbaar vervoer in de Franse metropool. Dagelijks vervoeren de metro’s van Parijs miljoenen mensen. De metro rijdt vanaf ongeveer 5 uur ’s morgens tot 1 uur ’s nachts. De ruim tweehonderd kilometer aan metrolijn zijn binnen de grote drukke stad meestal de snelste optie om je over grotere afstanden te verplaatsen. Zeker als toeristen ontkom je er bijna niet aan om gebruik te maken van de metro, omdat de vele bezienswaardigheden en hotspots andere te ver van elkaar liggen om het allemaal te voet te bezoeken. Als je een hotel zoekt in Parijs dan kun je het beste ook kijken of er een metrostation in de buurt ligt. Een goede aansluiting op het metronetwerk zorgt ervoor dat je hotel niet persé in het hart van Parijs hoeft te liggen maar dat je alle attracties wel vrij gemakkelijk kunt bereiken. Toeristen kunnen met losse kaartjes reizen of kiezen voor een tienrittenkaart (carnet), dagpas of een speciale toeristenpas voor één of meerdere dagen.

Een object in Musée Rodin dat veel indruk maakte op ons is La Porte de l’Enfer, in het Nederlands beter bekend als ‘De Hellepoort’. Het is een toegangspoort die gecreëerd is voor Musée des Arts Décoratifs, maar nooit helemaal afgemaakt is. Rodin werkte aan De Hellepoort vaan 1880 tot aan zijn dood in 1917.

De bijna zeven meter hoge poort is uitgevoerd in brons en geïnspireerd op “Divina Comedia” van Dante Alighieri. Het gebruik van De Hellepoort in het boek “Inferno” door de Amerikaanse auteur Dan Brown heeft het indrukwekkende kunstwerk in populariteit doen toenemen.

Op weg naar de Sacré-Cœur zul je ongetwijfeld geconfronteerd worden door opdringerige mannen die bij de ingang onderaan de trappen toeristen op staan te wachten. Het lukt je bijna niet om ze te passeren zonder aangesproken of aangeklampt te worden. Je kunt ze vrij snel herkennen, want ze zijn zonder enige uitzondering van Afrikaanse afkomst en staan allemaal met hun gezicht richting de straatkant, klaar om hun prooi te belagen. Hun doel is om een touwtjes om je pols of vinger te winden. Zodra ze dat lukt gaan ze lopen jammeren om geld. Zo’n vriendschapsbandje kost je ten minste vijf euro. Als je niet betaalt dan gaan ze je proberen te intimideren om toch betaling af te dwingen.
Natuurlijk is het jammer dat dit soort tuig de kans krijgt om op deze manier toeristen lastig te vallen. Het is een verschijnsel dat je echter in steeds meer grote toeristische steden ziet. Als je te voet naar de Sacré-Cœur wilt lopen (waarschijnlijk wel, want dat doen miljoenen mensen jaarlijks), dan kun je het beste ervoor zorgen dat je doorloopt, niet reageert als ze je aanspreken en vooral ervoor zorgt dat ze geen hand of pols van je te pakken krijgen. Op die manier houd jij de touwtjes in handen en hoef je geen vervelende discussies aan te gaan.

Een ‘hop on, hop off’ bus is een toeristische bus waarbij je kunt kiezen uit een of meerdere vaste routes en onbeperkt kunt opstappen en afstappen. Dit soort routes wordt meestal gereden door dubbeldekkers, waarbij de bovenste verdieping vaak (deels) open is zodat je in de open lucht van het uitzicht op de straten en gebouwen kunt genieten. Ook in Parijs rijden er van dit soort bussen rond. Bedrijven die deze rondritten aanbieden zijn o.a. Paris L’Open Tour en Big Bus Tours. Waar je goed rekening mee moet houden als je op de routekaarten van dergelijke bedrijven kijkt is dat je in theorie soms wel tot twintig plekken hebt waar je uit kunt stappen, maar dat je dat in de praktijk nooit haalt. Dat komt omdat je bij iedere toeristische plek waar je uitstapt toch wat tijd doorbrengt en dat je vervolgens tot soms wel bijna een half uur moet wachten voordat de volgende bus eraan komt. In de praktijk zul je daarom op een dag waarschijnlijk niet meer dan 5 tot 7 stops kunnen pakken. Als je kijkt naar de prijzen en de hoeveelheid tijd die je op een dag verliest aan wachten moet je je bijna afvragen of het niet aantrekkelijker is om dingen te voet en en met het openbaar vervoer te doen.

De Moulin Rouge is een wereldberoemd cabaret in Parijs. Het pand waar de shows gegeven worden is duidelijk herkenbaar door de rode molen (‘Moulin Rouge’) die op het dak staat. De Moulin Rouge staat midden in de rosse buurt van Parijs, aan de Boulevard de Clichy. De Moulin Rouge kent een lange historie. Het cabaret opende haar deuren in oktober 1889 en is inmiddels een begrip geworden. Niet voor niets is de naam al volop gekopieerd op andere plekken wereldwijd. De Moulin Rouge is al meerdere keren de plek geweest waar films en boeken zich afspelen. De eerste film stamt uit 1898 en was een stomme film genaamd ‘Moulin Rouge Dancers’.

In de wijk Montparnasse, op een steenworp afstand van het gelijknamige treinstation, staat wolkenkrabber Tour Montparnasse. De toren werd gebouwd tussen 1969 en 1973. Gedurende bijna veertig jaar was Tour Montparnasse de hoogste wolkenkrabber van Parijs en Frankrijk. In totaal meet Tour Montparnasse 210 meter en telt de toren 59 verdiepingen. In 2009 werd Tour Montparnasse in hoogte verslagen op het moment dat de renovatie van Tour First (in La Défense, Parijs) een hoogte van 225 meter bereikte. Inclusief de antenne meet Tour First zelfs 231 meter.

Tour Montparnasse is een toren waar vooral kantoren gevestigd zitten. Toeristen kunnen Tour Montparnasse bezoeken. Zij hebben alleen toegang tot het restaurant op de 56e verdieping en het dak dat zich op de 59e verdieping bevindt. De snelle lift (195 meter in slechts 38 seconden) brengt je tot aan de 56e verdieping. Daarna moet je via trappen verder naar boven. Vanuit het restaurant heb je al een mooi uitzicht over Parijs, maar de ramen zorgen voor irritante reflecties als je wilt fotograferen. Vanaf het dakterras heb je veruit het beste uitzicht. Je kunt 360 graden uitkijken op Parijs. Als de weersomstandigheden het toelaten kun je tot enkele tientallen kilometers ver kijken. Vanaf Tour Montparnasse heb je ook een fraai uitzicht op de Eiffeltoren, die met een hoogte van 324 meter inclusief antenne nog een stuk hoger is.
Tour Montparnasse is alleen maar tegen betaling te bezoeken. Het panoramisch zicht is dagelijks vanaf 9:30 uur te bezoeken. In de zomerperiode sluit Tour Montparnasse om half twaalf ’s avonds haar deuren voor de toeristen. In het winterseizoen is dit een uur eerder.

Het Kasteel van Versailles ligt op een domein van enorme proporties. Een groot deel van dit domein is ingericht als een fraaie Franse tuin. De Franse tuin van Versailles is met een totale oppervlakte van ongeveer 815 hectare de grootste tuin ter wereld die door mensen aangelegd is. De kasteeltuinen zijn grotendeels vrij te bezoeken. Dat doen gemiddeld dan ook zo’n zeven tot tien miljoen bezoekers. Binnen de tuinen liggen een paar gebieden waar je wel entreekaarten voor nodig hebt zoals het Groot Trianon en het Klein Trianon.
Als je de kasteeltuinen gaat bezoeken hoef je niet alles te voet te doen. Er zijn meerdere vormen van transport (tegen betaling) beschikbaar zoals huurfietsen, elektrische golfkarretjes en een treintje dat tussen het kasteel en een paar plekken in de tuin pendelt.
Als je de tuinen wilt bezoeken inclusief een bezoek aan de beide trianons dan mag je daar zeker een extra dag voor uittrekken. Zowel het kasteel als de tuinen op één dag bezoeken is zeer vermoeiend.

Wie Parijs voor het eerst bezoekt en niet goed ingelezen is, die zou bij een bezoek aan het Louvre wel eens kunnen denken dat ze oog in oog staan met de Arc de Triomphe. Het betreft echter de Arc de Triomphe du Carrousel, die ook wel Petit Arc de Triomphe (kleine triomfboog) genoemd wordt. Deze triomfboog liet napoleon Bonaparte tussen 1807 en 1809 bouwen naar aanleiding van zijn behaalde successen tijdens de Slag bij Austerlitz in 1805. De triomfboog behoorde oorspronkelijk tot het voormalige Tuilerieënpaleis. Dit paleis is echter in 1871 door brand verwoest. Een jaar later is het helemaal afgebroken.
De Arc de Triomphe du Carrousel staat nu ten westen van het Louvre. Het staat samen met de piramide van het Louvre en de grote Arc de Triomphe op één lijn, de zogenaamde ‘Axe Historique’. Het vierspan op de Arc de Triomphe du Carrousel is op een later tijdstip toegevoegd. Het kunstwerk met de naam ‘Godin van de Vrede’ werd in 1928 op de triomfboog geplaatst.

Het Parijse legermuseum Musée historique de l’Armée laat de geschiedenis van het Franse leger zien inclusief de oorlogen en veldslagen waarin ze verwikkeld zijn geweest. Het Musée de l’Armée is onderdeel van Hôtel National des Invalides, een van oorsprong militair complex waar lange tijd invalide oorlogsveteranen opgevangen werden. Het museum heeft in de periode 2003-2008 een grootschalige renovatie ondergaan. Het legermuseum is toen (deels) gesloten geweest. Tegenwoordig is het museum helemaal up-to-date met uitgebreide exposities over verschillende periodes, veldtochten en legers. Zo is het voor Nederlanders en Belgen interessant om de Eerste en Tweede wereldoorlog eens vanuit het Franse perspectief te zien. Ook bij ons minder bekende oorlogen en veldslagen zoals de negentiende eeuwse Krimoorlog en de expedities op Chinees en Mexicaans grondgebied worden behandeld. Ook het koloniseren van delen van Afrika wordt op uitstekende wijze in beeld gebracht. Het legermuseum is onderdeel van Hôtel National des Invalides.

De oudste bestaande brug van Parijs is Pont Neuf. Saillant detail is dat de naam eigenlijk ‘Nieuwe Brug’ betekent. De brug heeft een totale lengte van 238 meter en wordt in het midden doorkruisd door Île de la Cité. De stenen boogbrug is tussen 1578 en 1607 gebouwd. Sindsdien hebben er geen grote architectonisch ingrepen plaatsgevonden aan de brug. Pont Neuf die je tegenwoordig ziet is vrijwel gelijk aan de brug zoals die ruim vier eeuwen geleden ooit gebouwd is.

Disneyland Parijs (Frans: Disneyland Paris) is een groot attractiepark dat ruim dertig kilometer ten oosten van de stad Parijs ligt. Het is het eerste Europese Disney pretpark en is geheel gebaseerd op de Amerikaanse zusjes. In het jaar 1992 opende het park als Euro Disney. Inmiddels is het park uitgebreid met een tweede park: Walt Disney Studios. Het eerste park, Euro Disney, heet tegenwoordig Disneyland Park en is onderdeel van het grotere Disneyland Resort. De twee parken hebben ieder hun eigen entree. Je kunt kaarten kopen die recht geven op één park of een passe-partout voor beide parken.
Disneyland Park is ingedeeld in verschillende werelden. Centraal gelegen is het kasteel van Doornroosje. Hoewel je vooral gezinnen met kinderen ziet in Disneyland, is het echt een themapark dat voor alle leeftijden geschikt is. Zo zie je toch best vaak volwassen stellen rondlopen met de bekende oren van Mickey Mouse. Sommige attracties zijn dan ook bloedstollend, zoals Space Mountain.
Veel mensen combineren een bezoek aan Disneyland met een of meerdere hotelovernachtingen. Dat kan in één van de officiële Disneyhotels. Er zijn echter ook een aantal partnerhotels die iets verder weg liggen. Dankzij de gratis shuttlebussen ben je dan echter toch vrij snel bij de pretparken. Uiteraard kun je ook een hotel kiezen die niet gelieerd is aan Disney. Vaak betaal je dan voor hotel plus entree niet veel minder (soms zelfs meer) dan wanneer je een Disney-arrangement boekt. De website waarovernachtenin.nl heeft een aantal goede hotels in de buurt van Disneyland voor je op een rijtje gezet in het artikel “waar overnachten bij Disneyland Parijs?“.

Een prachtige plek in Parijs om te genieten van Marokkaanse thee en lekkernijen is de theesalon die onderdeel is van de Grote Moskee van Parijs. De bediening loopt rond met dienbladen met verse muntthee, die naar onze mening wel ietsje minder zoet mag. Voor lekkere hapjes ga je naar de toonbank binnen en kiest ze ter plaatse even uit. De theesalon is alle dagen van de week te bezoeken, dus ook op de vrijdagen. Dat komt omdat de theesalon een eigen ingang vanaf de straatkant heeft. Wie op een lekkere zonnige dag aan één van de tafeltjes in tuin gaat zitten die waant zich eventjes in Fez of een andere Marokkaanse stad.

De Bercybrug (Pont de Bercy) is één van de mooiere bruggen van Parijs. De boogbrug over de Seine stamt oorspronkelijk uit 1863. Er zijn sindsdien twee grote uitbreidingen geweest. De eerste uitbreiding was in 1904, waarbij de brug verbreed werd en er een viaduct voor de Parijse metro bovenop geplaatst werd. Tussen 1989 en 1992 vond de tweede uitbreiding plaats. Verbreding van de brug moest de Pont de Bercy weer helemaal symmetrisch maken. De breedte van de brug is daarmee op maar liefst veertig meter uitgekomen. Behalve het feit dat de dubbele brug op zich al de moeite waard is, moet je vooral ook over de Pont de Bercy wandelen om een fraai uitzicht te hebben op de kaaien en de gebouwen die er om heen staan. Zo kun je genieten van een uitzicht op het gebouw van het ministerie van Economie, Financiën en Industrie. Aan de andere kant vallen de groene elementen op van Les Docks – Cité de la Mode et du Design.

Aan de kades van de Seine, met name aan de Quai de Louvre, de Quai de la Mégisserie, de Quai de la Tournelle en de Quai Voltaire, vind je al sinds de zeventiende eeuw de Bouquinistes van Parijs. Deze boekhandelaren verkopen boeken, prenten, postzegels en tijdschriften vanuit hun groene stalletjes. Deze boekenstalletjes, die gezamenlijk de grootste permanente boekenmarkt in de openlucht vormen, moeten aan maximale afmetingen voldoen. Zo mag een stalletje als deze geopend is niet hoger zijn dan 2,10 meter en mag de lengte niet meer dan twee meter bedragen. In totaal zijn er 900 groene boxen die gebruikt worden door ongeveer 240 bouquinistes. In totaal worden er ongeveer 300.000 oude boeken aangeboden. Tussen de oorspronkelijke producten waarvoor de vergunningen eigenlijk verleend worden zie je inmiddels ook wel het nodige aan souvenirs in de stalletjes verkocht worden. Jammer, want die spullen kun je elders in Parijs ook kopen en doen een beetje afbreuk aan het unieke karakter van de Bouquinistes aan de Seinekades.
De Bouquinistes staan op de werelderfgoedlijst van UNESCO. Deze manier van boekenverkoop heeft inmiddels ook navolging gevonden in steden zoals Tokio, Beijing en Ottawa.

Rondom de Sacré Cœur, zowel op de straat, het voorplein als op de trappen, zie je soms wel tientallen verkopers van namaaktassen, speelgoed en allerlei prullaria. Deze wijze van verkopen is ook hier in Parijs niet toegestaan. Ze hebben geen vergunning, dus is het illegaal. Dat een groot deel van de tassen die aangeboden worden ook nog eens namaak van bekende designermerken betreft, is het eigenlijk ook illegaal om deze producten te kopen. Het beste negeert u deze verkopers dus. De politie is erg fel op jacht op deze verkopers. Het kan dus zomaar zo zijn dat ze het ineens met al hun handelswaar op een lopen zetten omdat er politie aankomt. Zou vervelend zijn als je net geld hebt gegeven om iets te kopen en nog wacht op het product en/of wisselgeld.

Gare d’Austerlitz, officieel Gare de Paris Austerlitz geheten, is één van de zeven grote treinstations in Parijs. Gare d’Austerlitz ligt in het oosten van Parijs, aan de westelijke oever van de Seine. Van hieruit vetrekken de treinen richting centraal Frankrijk. Vanaf Gare d’Austerlitz vertrekken geen TGV’s, waardoor het aantal passagiers op dit treinstation voor Parijse begrippen redelijk klein is. Op jaarbasis passeren ongeveer 25 miljoen passagiers Gare d’Austerlitz.

Wie denkt dat je in Nederland of België moet zijn om vrolijk verklede groepjes dames of heren te zien die een vrijgezellenfeest vieren, die heeft het mis. In Milaan hebben we al een groep verklede dames gezien en enkele weken later was het ook weer prijs in Parijs. Dit keer in de wijk Montmartre, vlak voor de Sacré Cœur. Wij hebben de dames in kwestie maar eens letterlijk in het zonnetje en op de foto gezet!

Het nationale natuurhistorisch museum bestaat uit vestigingen die te vinden zijn in verschillende Franse steden. Een redelijk deel van het Muséum national d’histoire naturelle is te vinden in Jardin des Plantes, de prachtige botanische tuin van Parijs. In de botanische tuin zijn vier elementen van het museum te vinden: Galerie de Minéralogie et de Géologie, Galerie de Paléontologie et d’Anatomie comparée, Grande Galerie de l’Évolution en Ménagerie du Jardin des Plantes.

Drie keer per week is het markt op Place Monge. Op woensdag, vrijdag en zondag kun je op dit plein in Quartier Latin terecht voor lekkere streekproducten, groente, fruit, vers vlees, verse vis van de Normandische kust en een aantal lekkernijen die je ter plaatse kunt nuttigen. Voor liefhebbers van Franse kazen en worstjes is dit één van de betere plekken in Parijs. De Marché Monge wordt gehouden van 08:30 tot 13:30 uur, hoewel veel standhouders rond 1 uur s middags al driftig aan het inpakken zijn.

Op verschillende plekken in Parijs stikt het van de straatverkopers. Zelden hebben ze iets aan te bieden wat in onze ogen echt interessant is. Het zal echter wel rendabel genoeg zijn, want anders zou je ze zoveel niet rond zien lopen. Een plek waar je ze heel veel ziet is rond de Eiffeltoren. Je ziet hier vooral veel verkopers met miniaturen van de werkelijke Eiffeltoren. Slim, want de Eiffeltoren op zich is niet meer auteursrechtelijk beschermd waardoor het verkopen van deze miniaturen minder problemen oplevert dan de verkoop van namaaktassen. Feit is wel dat deze verkopers vrijwel zonder uitzondering zonder vergunning werken en daarmee feitelijk oneerlijke concurrentie vormen ten opzichte van winkels die wel te maken hebben met vergunningen, huur, elektra en andere kosten.

De allergrootste vlooienmarkt ter wereld is de Marché aux Puces de St-Ouen. Een andere naam waaronder deze vlooienmarkt bekend staat is Puces de Clignancourt. Wie bij een rommelmarkt het verwachtingspatroon heeft vooral oude troep tegen te komen die zal hier aangenaam verrast zijn. De ongeveer tweeduizend handelaren behoren tot de meest ervaren ter wereld en bieden overwegend goede spullen aan. Wie op zoek is naar antiek, brocante, kunst of andere leuke tweedehands spullen die zal op de Marché aux Puces de St-Ouen zeker moeten kunnen slagen. Het nadeel is dat de prijzen wel op een hoog niveau liggen. De handelaren weten heel goed wat de marktprijzen zijn, waardoor het vinden van een leuk koopje bijna uitgesloten is. Daarnaast komen andere handelaren van over heel de wereld speciaal naar deze markt in Parijs om spullen op te kopen voor gin eigen winkels. Het beste en/of het goedkoopste wordt er op deze manier vaak al tussen uit gepikt.
De vlooienmarkt van Saint-Ouen wordt gehouden op zaterdag en zondag van 10 tot 17:30 uur. Op maandag is de vlooienmarkt geopend van 11 tot 17 uur. De Marché aux Puces de St-Ouen bestaat overigens uit 14 verschillende markten die verspreid liggen binnen een gebied net ten noorden van de Boulevard Périphérique.

Met bijna vijftig miljoen bezoekers per jaar is Les Quatre Temps veruit het drukst bezochte winkelcentrum van Frankrijk. Les Quatre Temps ligt in het hart van de wijk La Défense, ten westen van het centrum van Parijs. Les Quatre Temps, ook vaak aangeduid als Les 4 Temps, opende haar deuren in het jaar 1981. Tussen 2006 en 2008 heeft Les Quatre Temps een grote renovatie ondergaan. In totaal tekst het winkelcentrum zo’n driehonderd winkels die gezamenlijk een winkeloppervlakte van ruim honderddertigduizend vierkante meter beslaan. Les Quatre Temps is gemakkelijk per metro te bereiken. Lijn 1 van de Parijs metro start en vertrekt vanaf metrostation La Défense dat direct bij Les Quatre Temps ligt. Je kunt ook met de snelmetro (RER) hier naartoe reizen. Je moet dan lijn A hebben en uitstappen op station La Défense.

Centraal op Place de la Concorde staat een opmerkelijk monument. Het betreft een Egyptische obelisk die ruim drieduizend jaar oud is. De obelisk is afkomstig uit Luxor en was een van de drie Naalden van Cleopatra. De andere twee staan in Londen en New York City. De obelisken in Londen en Parijs zijn begin negentiende eeuw door de toenmalige Egyptische onderkoning Mohammed Ali geschonken aan beide steden.
In 1833 werd de obelisk op de Place de la Concorde geplaatst. Het bijna 23 meter hoge stond oorspronkelijk voor de Luxortempel. Op het moment van plaatsen ontbrak de oorspronkelijke punt. Deze is ongeveer in de zesde eeuw voor Christus gestolen. In 1998 heeft de Franse regering er een nieuwe punt op laten plaatsen, die voorzien is van een goudlaag.

De titel lijkt een beetje raar, maar in Parijs moet je oppassen voor onbekende vrouwen die je zomaar op straat aanspreken. In Parijs is een redelijk groot aantal vrouwen actief die proberen toeristen op te lichten of te bestelen. De meest gebruikte truc is de openingszin “Do you speak English?” waarna men je vraagt een petitie te tekenen. Sommigen worden hierbij zeer opdringerig, zeker als je alleen bent. Het doel is om je tijdens het gesprek of het tekenen van een neppetitie te bestelen.
De politie treedt hard op tegen deze vrouwen die in groepsverband opereren. Zo stonden we laatst een keer in de wijk Montmartre klaar met een camera om deze praktijken op foto vast te leggen. Ineens zien we de vrouwen het op een rennen zetten. Een paar seconden later stonden er drie zwaar bewapende agenten op de plek waar eerst de vrouwen bezig waren. Deze agenten zetten vervolgens de achtervolging in. De foto bij dit artikel is van de wegrennende vrouwen.
Een andere truc is die met de gouden ring. Een vrouw (soms ook man) bukt ineens op het moment dat je haar (of hem) kruislings passeert. Ze doen net alsof ze een gouden ring op straat gevonden hebben en spreken jou aan dat je deze hebt laten vallen. Ze willen hem aan jou geven en hopen op de hebberigheid van de nietsvermoedende toerist(e) dat ze hem aan nemen. In ruil voor de eerlijkheid van het teruggeven van de verloren ring vragen ze een kleine vergoeding. Een deel van de toeristen trapt daar met beide voeten in. Tijdens het geven van geld vragen ze om meer en meer en meer. Het is immers een gouden ring van grote waarde! Of je nou veel of weinig geeft, ze weten in ieder geval waar jij je geld bewaart. Het maakt het ze gemakkelijker om daarna je alsnog te bestelen.

Eén van de overgebleven passages in Parijs is Passage Choiseul. Deze passage is gebouwd tussen 1825 en 1827 en is ontworpen door Francois Mazois. De passage bestaat uit twee verdiepingen. De bovenste verdieping is voorbehouden aan woningen. Op de begane grond zijn vooral winkels en wat horeca gevestigd. In Passage Choiseul zie je eigenlijk geen ketens, maar vooral lokale Parijse winkels. Dat zorgt ervoor dat het aanbod lekker af kan wijken van wat je in de grote winkels ziet. In Passage Choiseul zit een goede mix van verschillende soorten winkels zoals kledingwinkels, schoenenzaken, boekenwinkels, juweliers en ateliers. In de passage zitten opvallend veel schoenenzaken, die in de uitverkoopperiode leuke aanbiedingen hebben. Passage Choiseul is met 190 meter lengte en 3,7 meter breedte op dit moment de grootste overdekte passage van Parijs.

Aan de Champs-Élysées is een unieke winkel te vinden: Citroën C_42. Deze winkel annex showroom is gevestigd op nummer 42, vandaar de naam C_42. Wie aan de noordzijde van de Champs-Élysées loopt die kan bijna niet om het smalle maar opvallende pand heen. De etalage schreeuwt het uit: “kom hier kijken”. De winkel is gevestigd in het pand waar André Citroën in 1919 zijn allereerste auto in elkaar bouwde. Jarenlang is het pand daarna in handen geweest van een restaurantketen totdat het in 2004 weer vrij kwam. Citroën heeft toen architect Manuelle Gautrand de opdracht gegeven het and om te toveren tot een modern visitekaartje voor het automerk Citroën. In 2007 opende C_42 haar deuren. De 25 meter hoge façade is omgetoverd tot een grote etalage en de auto’s staan boven elkaar op plateaus. Hierdoor is er een verticale showroom ontstaan. Op de begane grond kun je allerlei aan Citroën gelieerde artikelen kopen zoals schaalmodellen, kleding, speelgoed en accessoires.

Ben je op zoek naar tweedehands spullen, antiek of brocantes? Dan is Parijs nog steeds dé stad waar je moet zijn. In Parijs worden er sommige weken wel tientallen vlooienmarkten gehouden, van klein tot groot. Sommige vlooienmarkten zijn alleen bedoeld voor brocante en antiek, terwijl andere speciaal bedoeld zijn voor kinderen die hun speelgoed en andere spullen willen verkopen. Via deze agenda kun je zien welke vlooienmarkten in Parijs gehouden worden de komende dertig dagen. De grootste vlooienmarkt van Parijs is Marché aux Puces de St-Ouen. Deze wordt iedere zaterdag, zondag en maandag ter noorden van metrostation Clignancourt gehouden.

De Église de la Sainte-Trinité is een kerk die in het negende arrondissement van Parijs staat, vlak bij Opéra Garnier. De Kerk van de Heilige Drie-eenheid heeft een fraaie façade met een grote toren die centraal boven de rest van de voorkant uittorent. Het opvallende aan de kerk is dat deze voor een bijna belachelijk laag bedrag gebouwd is, zeker als je kijkt wat architect Théodore Ballu uiteindelijk weg heeft kunnen zetten voor dat geld. De totale kosten bedroegen omgerekend ongeveer zevenhonderdduizend euro.

Treinstation Paris Saint-Lazare is na Garde du Nord het tweede station van Parijs, kijken naar het aantal passagiers dat er jaarlijks passeert. Dat aantal ligt rond de honderdvijftig tot honderdzeventig miljoen op jaarbasis. Opvallend detail is dat in het geval van Gare Saint-Lazare de passagiers vooral korte afstanden afleggen, terwijl de andere treinstations van Parijs vooral veel passagiers kent die langere afstanden afleggen. Dit komt omdat Paris Saint-Lazare geen TGV-station is, maar het vooral moet hebben van reizigers die tussen de banlieues en Parijs reizen. Paris Saint-Lazare is tevens de treinverbinding tussen Parijs en de meeste grote treinstations in Normandië.

Rue Royale is een korte maar drukbezochte straat in het centrum van Parijs. De straat loopt van Place de la Madeleine naar Place de la Concerde. De straat is in de tweede helft van de achttiende eeuw aangelegd en heeft sindsdien verschillende namen gekend: Chemin des Remparts, Rue Royale-des-Tuileries (1757), Rue de la Révolution (1792), Rue de la Concorde (1795), Rue Royale Saint-Honoré (1814) en vervolgens sinds 1830 Rue Royale.
Aan Rue Royale vind je vooral winkels en horeca. Zo zijn dure modemerken zoals Dior, Ralph Lauren, Cerruti 1991, Chanel en Gucci hier gevestigd. Ook kun je hier genieten van de heerlijke macarons en gebak van Ladurée, een begrip in Parijs en ver daarbuiten. Aan nummer drie is het beroemde restaurant Maxim’s gevestigd.

Tussen de Seine en de Avenue des Champs-Élysées staat het Grand Palais. Het gebouw heeft nooit dienst gedaan als paleis maar is een tentoonstellingshal die eind negentiende eeuw gebouwd is voor de wereldtentoonstelling die in 1900 in Parijs gehouden werd. Het Grand Palais heeft een brede façade die ruim gedecoreerd is volgens de neoclassicistische stijl. Het dak bestaat voor een groot deel uit glazen koepels. Toen een glazen paneel uit het dak naar beneden stortte in 1993 is men begonnen met een grondige renovatie. Pas in 2007 ging het Grand Palais weer helemaal open, nadat het eerste deel al in 2004 weer geopend was. Het Grand Palais wordt gebruikt voor tijdelijke evenementen en tentoonstellingen. In de westelijke vleugel van het Grand Palais is Palais de la Découverte gevestigd. Dit is een wetenschapsmuseum.

Wie gaat winkelen in Parijs en vooral op zoek is naar de ‘betere modemerken’, die kan eigenlijk niet om Rue du Faubourg Saint-Honoré heen. Deze winkelstraat ligt in het 8e arrondisement van Parijs . De straat is voor Parijs wat Via Montenapoleone voor Milaan is of de P.C. Hooftstraat voor Amsterdam. De twee kilometer lange straat is bijna een aaneenschakeling van boetieks met designerkleding, schoenen en tassen. Ook vind je aan Rue du Faubourg Saint-Honoré een aantal ambassades en luxe hotels. Bij modewandelingen door de stad wordt Rue du Faubourg Saint-Honoré gegarandeerd meegepakt, want dit wordt als dé modestraat van Parijs gezien.

De Tuilerieën of Jardin des Tuileries is een publiek park in het centrum van Parijs. Oorspronkelijk zijn het de kasteeltuinen van het voormalige Tuilerieënpaleis. Dit paleis is echter in 1871 door brand verwoest, waarna de restanten elf jaar later gesloopt zijn. De tuinen zijn overgebleven en ingericht als publiek park. De Tuilerieën lopen van de Place de la Concorde richting het Louvre. Het centrale wandelpad loopt parallel aan de Seine. Het park is zowel populair onder toeristen als onder de Parijzenaars zelf. De lokale bevolking gebruikt het prachtige park vooral om te ontspannen en te joggen, terwijl toeristen het vooral gebruiken als wandelroute tussen het Louvre en de Avenue des Champs-Élysées.

De Notre-Dame van Parijs is een middeleeuwse kathedraal die op Île de la Cité staat. De gotische kathedraal is één van de oudste bestaande gebouwen in Parijs en behoorde tot de best bezochte bezienswaardigheden van Parijs. De bouw van de Notre-Dame is begonnen in 1163, toen paus Alexander III de eerste steen legde voor het nieuwe geloofshuis. Pas in 1345, bijna twee eeuwen later, was de Notre-Dame klaar. De kathedraal behoort tot de mooiste voorbeelden van vroeggotische architectuur. Jarenlang was de Notre-Dame één van de absolute topbezienswaardigheden van Parijs, totdat in de avond van 15 april 2019 er een brand ontstond op het dak, waarna er binnen enkele uren tijd een enorme brand ontstond die de kathedraal voor een groot deel verwoestte. Gelukkig heeft de indrukwekkende façade van de Notre Dame het wel overleefd, net als verschillende onvervangbare kunstwerken en relikwieën die door de heldhaftige brandweer uit de kerk gehaald zijn tijdens de brand.
De structuur van de kerk is door de enorme inzet van de Parijse brandweer ook gered, waardoor wederopbouw mogelijk is. Het zal nog jaren duren voordat de Notre Dame weer te bezoeken is.

Een leuke manier om Parijs te verkennen is per tuktuk. Deze vorm van gemotoriseerd vervoer heeft niets met Parijs te maken, maar is afkomstig uit Thailand en omringende Aziatische landen. In Parijs zie je deze gemotoriseerde riksja’s ook rondrijden. Er zijn een paar bedrijven die met de tuktuks actief zijn in Parijs. Je kunt ze afhuren voor een bepaalde tijd, je kunt ze als taxi gebruiken waarbij je per afstand betaalt of je kunt vaste rondritten maken. De prijs verschilt per bedrijf en is ook afhankelijk van de totale tijdsduur. Reken op een gemiddeld uurtarief van 70 tot 90 euro.

Wie zoveel mogelijk hoogtepunten van Parijs wil zien en er weinig voor voelt om van het openbaar vervoer gebruik te maken, zijn er de zogenaamde Hop On Hop Off bussen. Dit zijn toeristische bussen, meestal dubbeldekkers, die volgens vaste routes langs de bezienswaardigheden en attracties van Parijs rijden. Je kunt kiezen uit verschillende aanbieders, die ieder hun eigen routes, prijzen en tijden hebben. Binnen de geldigheid van je ticket kun je onbeperkt uitstappen en weer opstappen. Dit is wat ze bedoelen met ‘Hop On Hop Off“.
De groene bussen van L’Open Tour rijden vier verschillende routes. Bij L’Open Tour kun je kiezen uit kaarten voor 1, 2 of 3 dagen. Voor een kleine meerprijs kun je de boottochten van Batobus meepakken. Een kaart voor 2 of 3 dagen is niet zoveel duurder dan een kaart voor 1 dag. Als je twee of drie dagen in Parijs bent en gebruik wilt maken van een Hop On Hop Off Bus dan zouden we in dit geval aanraden om drie dagen te boeken (of twee als je maar twee dagen nodig hebt). Prijstechnisch interessanter en je kunt meer van Parijs zien.
De oranje bussen van Foxity zijn goedkoper, maar deze kennen maar één route met veel minder stops. In plaats van op- en afstappen kun je ook (goedkopere) vaste rondritten boeken waarbij er tussentijds geen mogelijkheid is op uit te stappen.
Big Bus Paris heeft in Parijs één route overdag en een speciale avondroute. Je hebt de keuze tussen een ticket voor één of twee dagen. Indien gewenst kun je er voor een meerprijs de Seinecruise van Bateaux Parisiens. Big Bus Paris was vroeger bekend onder de naam Les Cars Rouges.
Ook de wereldwijd bekende bussen van City Sightseeing rijden in Parijs rond. Er wordt 1 route gereden die in totaal 135 minuten in beslag neemt. De frequentie waarin gereden wordt is om de 10-15 minuten. De bussen beginnen om 10 uur ’s morgens bij de Eiffeltoren te rijden.
Bij Ticketbar kun je de hop on, hop off bussen van Parijs vooraf met korting reserveren.

Petit Palais is een kunstmuseum dat tegenover het Grand Palais staat. Beide gebouwen zijn gelegen in het 8e arrondisement, tussen rivier de Seine en de prachtige boulevard Champs-Élysées. Petit Palais is net als Grand Palais speciaal voor de Parijse wereldtentoonstelling van 1900 gebouwd. Het museum is onderdeel van de stadsmusea van Parijs en is gewijd aan oude en moderne kunst. De permanente exposities zijn gratis te bezoeken. Voor de tijdelijke tentoonstellingen wordt wel entreegeld gevraagd. De binnentuin van Petit Palais is fraai aangelegd. Rondom de tuin is een gaanderij aangelegd, waaraan een tuincafé ligt. Hier kun je tussen 10 uur ’s morgens en 17:15 uur s middags in alle rust genieten van een heerlijk kopje koffie, een andere drankje of een heerlijke snack.

In het 4e arrondisement van Parijs staat de Tour Saint-Jacques. Deze gotische toren is tegenwoordig een vrijstaande toren. Vroeger was de Sint-Jacobstoren echter onderdeel van een kerk: de Saint-Jacques-de-la-Boucherie. Deze kerk is echter vlak na de Franse revolutie afgebroken, waardoor de toren het enige restant van de toenmalige kerk is. De zestiende-eeuwse toren staat nu in een openbaar parkje, waar op zonnige en warme dagen Parijzenaars graag komen om te picknicken.
Tour Saint-Jacques is tegenwoordig een beschermd monument. Het staat sinds 1998 op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. Aan het begin van deze eeuw heeft de toren nog een grote restauratie ondergaan en sinds 2013 kun je de Tour Saint-Jacques in het weekeinde van binnen bezoeken. De toren maakt onderdeel uit van een Franse pelgrimsroute naar het Spaanse bedevaartsoord Santiago de Compostella

De plek met een mooi uitzicht op de Eiffeltoren is de Esplanade du Trocadéro. Op de trappen staan vaak honderden mensen te kijken naar de Eiffeltoren. Een groot deel daarvan legt de Eiffeltoren vast op foto. Een ritueel dat je steevast ziet is dat mensen net doen alsof de ruim driehonderd meter metende toren op de palm van iemands hand rust of dat de Eiffeltoren tussen iemands vingers past. Zelfs het ‘Toren van Pisa-ritueel’ zie je hier uitgevoerd worden: net doen alsof je tegen de toren aanleunt of hem omver duwt. Waarschijnlijk toeristen die niet beseffen in welke stad dat ze staan.

In Parijs zie je nog vooral de typische Parijse terrastafels op de terrassen staan. Deze kleine ronde tafels horen misschien wel net zo bij Parijs als de Eiffeltoren. De gemiddelde doorsnede van de ronde tafels ligt rond de 70-80 centimeter. Meestal is het framewerk van gietijzer gemaakt. In de zomer zie je voor het permanente winterterras van een café of brasserie vrijwel altijd nog een rij stoelen staan met daarvoor een rij van de Parijse terrastafels. Deze opstelling zorgt ervoor dat voetgangers amper gehinderd worden en de gasten met hun gezicht naar de straat zitten, waar het dagelijks leven onder het genot van een goed glas wijn gadegeslagen kan worden.

In Parijs zie je verschillende winkels van het exclusieve tassen- en koffermerk Louis Vuitton. Dé Louis Vuitton-winkel is gevestigd aan de Avenue de Champs-Élysées. Deze winkel is de zogenaamde flagstore van Louis Vuitton. Het merk is vernoemd naar de gelijknamige oprichter van het bedrijf. Inmiddels is het familiebedrijf uitgegroeid tot een multinational die goed is voor een jaarlijkse omzet van meer dan drie miljard euro. Louis Vuitton is tegenwoordig onderdeel van LVMH (Louis Vuitton Moët Hennessy). De naam Louis Vuitton behoort tot de meest waardevolle merknamen wereldwijd. Niet voor niets dat juist dit merk zoveel te maken heeft met namaak. Er worden wereldwijd waarschijnlijk meer namaaktassen van Louis Vuitton verkocht dan dat er originele exemplaren over de toonbank gaan.
Een aantal feiten over Louis Vuitton die niet bij iedereen bekend zijn:
– Louis Vuitton, oprichter van het bedrijf/merk, overleed in 1892. Het tegenwoordig zo bekende LV-logo werd pas 44 jaar later door zijn zoon George Vuitton gecreëerd.
– Damier, het schaakbordpatroon, was het eerste design van Louis Vuitton
– Tassen van Louis Vuitton worden gemaakt in Amerika en Frankrijk. Een afdruk in het leer vertelt je waar je tas gemaakt is.
– Louis Vuitton is de uitvinder van de vlakke koffers. Handig, want dit maakte koffers stapelbaar.

De Seine leent zich uitstekend voor rondvaarten. Vanaf het water heb je een ander uitzicht op Parijs. Er zijn verschillende soorten rondvaarten op de Seine. Je kunt kiezen uit Hop On Hop Off boten, waarbij je op de verschillende stops onbeperkt uit en op kunt stappen zolang je kaartje geldig is. Populair in Parijs zijn de hop-on-hop-off-boten van Batobus. Zij werken met acht verschillende stops: Eiffeltoren, Musée d’Orsay, Saint Germain des Prés, Notre-Dame, Hôtel de Ville, Musée du Louvre, Champs-Elysées en Jardin des Plantes. Kaartjes voor 1, 2 of 5 dagen koop je bij de stopplaatsen van Batobus.
Er zijn ook verschillende rondvaartboten die een vaste route afleggen. De meeste rondvaarten duren één of anderhalf uur. ’s Avonds zijn er langere tochten, al dan niet met een diner inbegrepen.

In Parijs zie je op straat verschillende plekken waar je gratis water uit een fonteintje of kraan kunt drinken. Omdat er gebruik gemaakt wordt van verschillende manieren om het drinkwater aan te bieden, kan het wel eens zo zijn dat je de plekken niet direct herkent. Het gratis drinkwater zorgt ervoor dat je niet genoodzaakt bent om (dure) flessen water op het terras te bestellen om de dorst te lessen. Het leidingwater in Parijs is gewoon drinkbaar, net als Nederland.

Als je door Parijs loopt dan moet je niet verbaasd staan te kijken als je Aziatische mensen met een paraplu ziet lopen terwijl de zon volop schijnt. Het is dan ook geen paraplu, maar een draagbare parasol. Vooral Chinezen, Japanners en Koreanen willen zich steeds meer beschermen tegen de zon. Dat heeft niet direct te maken met eventuele huidziektes, maar vooral met de sociale status. Net als in Europa vroeger wordt een bleke huid in een aantal Aziatische landen tegenwoordig als statussymbool gezien. Wie immers buiten werkt, wordt bruin door de zon. De bleke huid laat zien dat je voldoende geld hebt om niet buiten te hoeven werken. Bij een stralende zon zie je daarom af en toe Aziatische mensen met een draagbare parasol lopen in Parijs.

Aan de achterkant van de Notre Dame ligt Square Jean-XXIII. Dit vierkante plein is een fraai ingericht publiek park, waarvan een deel aan de zuidkant van de Notre Dame ligt. Square Jean-XXIII is de beste plek om de Notre Dame van een andere kant dan de voorkant te bekijken. Je hebt een mooi zicht op de diverse gotische beeldhouwwerken die aan het exterieur van de kathedraal aangebracht zijn. Opvallend is dat er van de drukte die voor de Notre Dame heerst, hier eigenlijk vrijwel niets merkbaar is.

De rosse buurt van Parijs is te vinden in de wijk Montmartre. Hier vind je het roemruchte cabaret van Moulin Rouge en diverse erotische winkels en shows. Een andere bekend cabaret was Le Chat Noir. Tegenwoordig is Le Chat Noir een viersterren designhotel dat gevestigd is op de locatie waar het cabaret eind negentiende eeuw voor het laatst te zien was. De rosse buurt concentreert zich vooral aan de Boulevard De Clichy, tussen de metrostations Blanche en Pigalle.

Zoals het eigenlijk hoort in een moderne wereldstad biedt ook Parijs gratis draadloos internet aan via een groot aantal hotspots. In tuinen, parken en bij gebouwen kun je aan een bordje met het Paris Wi-Fi logo zien dat daar internet beschikbaar is. Selecteer via je instellingen het netwerk PARIS_WI-FI_ (gevolgd door een nummer) en open je browser. Je krijgt een welkomstpagina te zien waarop je je gegevens in moet vullen. Daarna vink je aan dat je de voorwaarden accepteert en klik je op “CONNECT / ME CONNECTER”. Je hebt daarna maximaal 2 uur gratis internetverbinding op dat apparaat. Als je sessie verlopen is, kun je je gewoon weer opnieuw aanmelden.

Pont de l’Archevêché is in Parijs de smalste verkeersbrug die over de Seine ligt. De breedte bedraagt slechts 17 meter. Pont de l’Archevêché is één van de bruggen in Parijs die gebruikt wordt als zogenaamde liefdesbrug. De panelen van de brug zijn volgehangen met zogenaamde ‘love locks’: (hang)slotjes waarop geliefden hun namen zetten, deze aan de brug hangen en vervolgens de sleutel in de Seine gooien. Op het moment dat we dit schrijven hing de Pont de l’Archevêché nog vol met slotjes. Of dat nu nu nog zo is, hangt af van de gemeente Parijs. Zij zijn in 2014 een offensief gestart tegen de vele liefdesslotjes, nadat de Pont des Arts deels bezweek onder het gewicht van de sloten.

Centre national d’art et de culture Georges-Pompidou wordt gezien als het Parijse hart van de moderne kunst. Het opvallende bouwwerk is het centrum van de moderne kunst. Het is in de periode 1971-1977 gebouwd volgens het ontwerp van de architecten Richard Rogers en Renzo Piano. De naam is een verwijzing naar de voormalige Franse president Georges Pompidou. Twintig jaar na de opening heeft Centre Pompidou een grootse renovatie ondergaan onder de leiding van Renzo Piano en Jean-François Bodin. Drie jaar later opende het gebouw haar deuren weer voor het publiek. Sindsdien is het één van de drukst bezochte culturele gebouwen ter wereld, dat vooral te danken is aan het Musée national d’art moderne.
Mocht je trouwens geen zin hebben om Centre Georges Pompidou van binnen te bekijken, dan is de omgeving ook al de moeite waard. Op de Place Georges Pompidou is vaak iets te doen zoals culturele manifestaties, straatartiesten, mimespelers en meer. De iets verderop gelegen Stravinsky-fontein is ook de moeite waard.

Parijs heeft met Opéra Bastille een tweede, moderner operagebouw gekregen naast het ruim anderhalve eeuw oude Opéra Garnier. Oorspronkelijk was het de bedoeling dat Opéra Bastille na de opening in 1989 Opéra Garnier zou vervangen als operagebouw. Inmiddels heeft het moderne operagebouw een plekje opgeëist in het culturele leven van Parijs, maar heeft het Opéra Garnier nooit vervangen.
De naam Opéra Bastille is een verwijzing naar de Bastille Saint-Antoine, die op 14 juli 1789 bestormd werd. Het staat bij de plek waar de vroegere burcht-gevangenis heeft gestaan.

De grootste internationale luchthaven van Parijs is Aéroport de Paris-Charles de Gaulle. Dit vliegveld ligt ten noorden van Parijs en is de thuisbasis van luchtvaartmaatschappij Air France. Jaarlijks verwerkt Parijs-Charles De Gaulle ongeveer zestig tot zeventig miljoen passagiers. Hiermee is Parijs-Charles De Gaulle iets groter dan onze grootste luchthaven Schiphol. Passagiers die met Air France-KLM vanaf Amsterdam vliegen, zullen in een aantal gevallen op Parijs-Charles De Gaulle over moeten stappen. Air France onderhoudt onder andere de verbindingen met de Franse overzeese gebieden zoals Mauritius en La Reunion. Ook worden er redelijk veel vluchten uitgevoerd naar regionale vliegvelden in Frankrijk en naar internationale luchthavens van voormalige Franse kolonies.

Heb je geen zin om de meer dan tweehonderd treden tellende trap van de heuvel Montmartre te beklimmen om bij de Basilique du Sacré-Cœur uit te komen? Je kunt dan de Kabeltrein van Montmartre (Funiculaire de Montmartre) nemen. Deze kabeltrein is in het jaar 1900 geopend en is de eenvoudigste weg om de top van de heuvel te bereiken. De kabeltram wordt beheerd door de Parijse vervoersmaatschappij RATP. Indien je een Paris Visite-kaart hebt om onbeperkt 1, 2, 3 of 5 dagen door Parijs te reizen, dan kun je deze ook voor de Funiculaire de Montmartre gebruiken. De maximale capaciteit van de kabeltram is tweeduizend passagiers per uur. Jaarlijks maken ongeveer twee miljoen mensen gebruik van de Funiculaire de Montmartre.

De twee kilometer lange Boulevard de Magenta is tussen 1855 en 1859 ontstaan. De boulevard ligt zowel in het negende als het tiende arrondisement. Hij begint bij de Place de la République en loopt in noordwestelijke richting tot aan de Boulevard de Rochechouart. Vooral het noordelijke deel van de Boulevard de Magenta staat bekend vanwege de vele winkels met goedkope kostuums (pakken), feestjurken en schoenen. Voor volwassen mannen scoor je hier al een pak vanaf ongeveer vijf tientjes en jongens kun je voor de helft aankleden. Voor dit soort prijzen kun je geen prachtige haute couture verwachten, maar er is zeker een doelgroep voor de confectiekleding die hier verkocht wordt.

De Conciergerie is een veertiende-eeuwse bouwwerk op Île de la Cité, één van de eilanden in de Seine. La Concierge is gebouwd in opdracht van Filips de Schone als zetel voor de Comt des Cierges, De Graaf die verantwoordelijk was voor huisvesting en het innen van belastingen. Later heeft de Concierge dienst gedaan als staatsgevangenis. Tijdens de Franse Revolutie werden beroemde ter dood veroordeelden zoals Marie-Antoinette, André Chénier, Charlotte Corday en Robespierre brachten hun laatste uren in de Conciergerie door voordat ze naar de guillotine gebracht werden. De cellen van deze beroemde slachtoffers van de Franse Revolutie zijn vandaag de dag omgetoverd tot kleine kapelletjes waar je enkele persoonlijk bezittingen kunt bezichtigen. De Conciergerie is een minder bekende bezienswaardigheid in Parijs op een steenworp afstand van de Notre Dame.
