De Fontana dell’Elefante is het symbool van de stad Catania. De bijzondere olifant staat onder andere afgebeeld op het wapen van de stad. De Fontana dell’Elefante is gebouwd in de in de eerste helft van de achttiende eeuw. Hij is een ontworpen door de architect Giovanni Battista Vaccarini, die verantwoordelijk is voor meerdere iconische gebouwen Catania. De Fontana dell’Elefante is samengesteld door meerdere voorwerpen die deze architect vond na de aardbeving van 1693. De olifant is van Romeinse makelij en heeft waarschijnlijk gestaan in het midden van de Romeinse renbaan. De obelisk op de rug van de olifant komt uit Egypte. Bovenop de obelisk is weer een kruis geplaatst die de stad moet beschermen. De Fontana dell’Elefante is gebaseerd op het olifantje van Bernini dat op het Piazza della Minerva in Rome staat.
De San Benedetto is een achttiende-eeuwse kerk in het historische centrum van Catania aan de Via dei Crociferi. De kerk lijkt, in eerste instantie, één van de vele kerken in de stad, maar toch heeft deze iets bijzonders. De hele kerk is namelijk versierd met schitterende fresco’s. Deze zijn aangebracht rond 1950 door Giovanni Tuccari, Sebastiano Lo Monaco en Matteo Desiderato. Bekijk ook even het hoofdaltaar aandachtig, dit is namelijk gemaakt van marmer, koper en halfedelstenen.
Om de kerk te kunnen bezoeken moet je een kleine entree betalen. Met dit geld wordt de renovatie van de kerk betaald. Met het entreekaartje van de kerk kun je ook een bezoek brengen aan het tegenovergelegen Herborarium Museum.
De Kathedraal van Catania is te vinden in het historische hart van de stad op het Piazza del Duomo. De huidige kerk is gebouwd in de barokke stijl nadat oudere kathedralen op deze plaats verwoest werden door aardbevingen en uitbarstingen van de Etna. Van de oudere Normandische kerk bleef na de grote aardbeving van 1693 alleen het middenschip bewaard. Aan de buitenzijde zijn deze oude muren nog steeds zichtbaar. Met name bij het transept.
De eerste kerk werd er gebouwd in de elfde eeuw na Christus. Deze kerk werd gebouwd op de fundamenten van een Romeinse thermen. De Korinthische zuilen die de huidige gevel van de kathedraal sieren zijn hoogstwaarschijnlijk afkomstig van het Romeinse Amfitheater van Catania. De Cattedrale di Sant’Agata zoals de kathedraal hier genoemd wordt, is geopend voor het publiek behalve tijdens de mis of andere diensten. Als je in de kerk loop vergeet dan niet een bezoek te brengen aan het graf van de beroemde componist Bellini.
Het Palazzo degli Elefanti is het stadhuis van Catania. Het schitterende pand is te vinden op het Piazza del Duomo tegenover het Fontana dell’Elefante. Net als de meeste gebouwen in Catania is het stadhuis van Catania gebouwd na de verwoestende aardbeving van 1693. De bouw van het stadhuis startte al in 1696, maar het zou vele tientallen jaren duren voordat de bouw voltooid werd. Aan de buitenzijde van het stadhuis kun je goed zien dat het stadhuis door twee architecten is gebouwd met beide een andere stijl. De eerste verdieping is veel uitbundiger dan de andere verdiepingen. Tijdens een grote volksopstand in 1944 werd het stadhuis in brand gestoken en werden de meeste originele details verwoest, net als de stadsarchieven. Het stadhuis is niet geopend voor het publiek, maar je kunt bij de entree wel een kijkje nemen naar de oude koetsen die er staan.
Het Romeinse theater van Catania stamt uit de tweede eeuw voor Christus en is vermoedelijk gebouwd op de resten van een ouder Grieks theater. Het theater is te vinden midden in het historische centrum van Catania verscholen achter enkele huizen. Als je niet weet waar je moet zoeken zou je er zo voorbij lopen. Dat is op zich best knap met zo’n immens gebouw. Het theater is grotendeels gebouwd met lavastenen die afkomstig zijn van de Etna. Dit zorgt voor een uniek karakter.
De rede dat het theater zo verscholen ligt, is dat het eeuwenlang bedekt is door huizen en winkels. Het zou tot de jaren vijftig van de vorige eeuw duren voordat deze panden werden weggehaald en het theater zichtbaarder werd. Vandaag de dag is het theater geopend voor het publiek en kun je een kleine wandeling maken over de oude tribunes en door de catacomben. In een klein museumpje worden de belangrijkste archeologische vondsten tentoongesteld.
Het Amfitheater van Catania is gebouwd in de tweede eeuw voor Christus door de Romeinen. Oorspronkelijk konden er 25.000 tot 20.000 toeschouwers plaatsnemen in het theater. Bijzonder aan dit amfitheater is dat het gebouwd is met lavastenen. De zwarte stenen die afkomstig zijn van de Etna geven het Amfitheater van Catania een unieke uitstraling. Vandaag de dag is slechts een kwart van het amfitheater te zien. Dit komt doordat er na de aardbeving van 1693 op de resten van het amfitheater huizen en een kerk werden gebouwd. Het zou duren tot het begin van de twintigste eeuw voordat het amfitheater terug ontdekt werd. Het deel van het theater dat zich onder Piazza Stecicoro bevindt is tegenwoordig toegankelijk voor het publiek.
Toen de vernietigende aardbeving van 1693 een groot deel van Catania verwoeste was er al weinig meer over van het amfitheater. De marmeren versieringen werden gebruikt voor de bouw van de kathedraal van Catania en een groot deel van de lavastenen is gebruikt om Castello Ursino te bouwen.
De Universiteit van Catania is de grootste en oudste universiteit van Sicilië. Vandaag de dag volgens er meer dan 60.000 studenten lessen bij de verschillende faculteiten van universiteit. De meeste universiteitsgebouwen zijn te vinden in het historische centrum van Catania. De universiteit is gesticht in 1434 in opdracht van de toenmalige koning van Sicilië Alfons V van Aragón. Het mooiste universiteitsgebouw is te vinden aan de Piazza Universitá niet ver van het Piazza del Duomo.
De Amenano fontein is te vinden in het zuidwestelijke deel van het Piazza del Duomo tegenover het Palazzo degli Elefanti. De fontein is gebouwd en ontworpen door de Napolitaanse meester Tito Angelini. De fontein staat in de ondergrondse rivier de Amenano die onder Catania stroomt. Ten tijde van de Grieken stroomde deze rivier nog bovengronds en was het één van de redenen dat de Grieken zich op de plaats vestigden. Op de fontein zijn enkele figuren te zien met een hoorn van overvloed op hun schouder.
