Venetië telt meer dan dertig kerken, die niet allemaal meer dienstdoen als kerk. Sommigen hebben een andere functie gekregen. Chiesa di San Maurizio in San Marco is bijvoorbeeld een muziekmuseum geworden. Belangstellenden kunnen het muziekmuseum gratis binnenwandelen. Een leuke meevaller in de verder zo dure stad. Museo della Musica heeft in de neoclassicistische kerk een prachtig onderkomen gevonden. In de expositieruimte zie je vooral instrumenten uit de 17e, 18e en 19e eeuw. Op informatiepanelen lees je onder andere over het leven en werk van de beroemde Venetiaan Antonio Vivaldi. In de bijbehorende kiosk kun je CD’s kopen en concerttickets van Interpreti Veneziani, die het Musea della Musica sponsoren.

Foto’s maken van jezelf en dan het liefst met beroemde bezienswaardigheden op de achtergrond is een fenomeen dat niet meer uit een populaire toeristische bestemming zoals Venetië weg te denken is. Het lijkt in Venetië gewoon met de dag gekker te worden. In plaats van te genieten van prachtige bouwwerken zoal de Rialtobrug of het Dogepaleis staat een deel van de toeristen vooral zichzelf vast te leggen met hun mobiele telefoon’s of camera’s. Op straat worden volop accessoires verkocht om het maken van selfies te vereenvoudigen. Je ziet in Venetië daardoor steeds meer stellen en gezinnen op straat wandelen van de ene plek naar de andere plek met hun smartphone op een stok, om vervolgens via een afstandsbediening de ene na de andere selfie te nemen.

De Campanile van Venetië is een vrijstaande klokkentoren op het Piazza San Marco. De 98 meter hoge toren is lang niet zo oud als de andere bebouwing op het San Marcoplein. De toren stamt uit het jaar 1912 en is vrijwel een exacte kopie van de toren die hier gestaan heeft van 1173 tot het jaar 1902, toen de toren instortte omdat men probeerde er een moderne lift in te bouwen.

De huidige toren is voorzien van een lift die je binnen ongeveer een minuut naar het uitzichtpunt op zestig meter hoogte brengt. Vanaf het uitzichtpunt heb je een uitzicht van 360 graden. Fraai is het zicht op het San Marcoplein en de koepels van de San Marco Kathedraal. Overdag is er regelmatig een wachtrij om naar boven te gaan. Buiten het weekeinde en vooral aan het einde van de dag is de rij korter of zelfs niet aanwezig.

Van alle kerken in Venetië is de San Marcobasiliek waarschijnlijk de meest indrukwekkende. De middeleeuwse basiliek staat aan het San Marcoplein en is een bonte mix van verschillende stijlen. Het gebouw heeft hierdoor een uniek eigen uiterlijk gekregen dat niet zomaar met een ander kerkgebouw te vergelijken is. Voordat je de basiliek van binnen kunt bekijken kom je hoogstwaarschijnlijk eerst in een vrij lange rij terecht. Over het algemeen schiet die rij best wel op en sta je binnen 15-20 minuten in de San Marcobasiliek. Eenmaal binnen mag je niet fotograferen. Erg jammer, want de rijke decoraties en de bijzonder vormgegeven ruimtes zijn absoluut de moeite van het vastleggen waard. Wij hebben ons niet aan het fotografeerverbod gehouden en toch enkele foto’s gemaakt. We waren daarin overigens niet de enige.

Het meest indrukwekkende vonden wij de vele mozaïeken op de plafonds en de wanden. De vele goudtinten die hierbij gebruikt zijn zorgen voor een compleet ‘over de top’ uiterlijk. Dergelijke mozaïeken zijn aan de buitenkant in mindere mate ook te aanschouwen.

Om van vliegveld Venetië Marco Polo naar de stad te reizen heb je verschillende opties. De snelste manieren zijn vaak om een watertaxi te nemen (meestal maximaal 4 personen) of met een normale taxi. Het is deels afhankelijk van waar je moet zijn in Venetië. Meestal is de watertaxi de snelste manier. Goedkoper is om per bus naar de rand van Venetië te reizen of de waterbus te nemen. Zelf vinden we de waterbus wel een mooie manier. Je hebt dan meteen een eerste indruk van de stad. De waterbussen (vaporetti) van het vliegveld naar de stad zijn van het bedrijf Alilaguna. Je kunt een kaartje kopen voor een enkele reis of een retour. De tocht naar het San Marcoplein duurt ongeveer een uur. De verste halte is die van de cruiseterminal. Reken op een reistijd in dat geval van zeker anderhalf uur. De 24- en 48-uurs kaarten voor de waterbussen in Venetië zelf zijn niet geldig voor de waterbus van en naar het vliegveld. Dat komt omdat het twee verschillende bedrijven zijn.

Een van de grotere kerken in Venetië is Basilica di Santa Maria Gloriosa dei Frari, vaak kortweg aangeduid met Basilica Dei Frari of alleen maar Frari. De gotische kerk staat al eeuwenlang aan de Campo dei Frari, een sfeervol plein in het centrum van Venetië. De kerk stamt uit 1338. De bijbehorende campanile was in 1396 gereed. Het is de op één na hoogste campanile van Venetië.

De kerk en de bijbehorende klokkentoren zijn gebouwd met bakstenen. Aan de buitenkant is de kerk niet zo bijzonder, maar des te fraaier is het interieur. Helaas mag je er binnen niet fotograferen. Als je de kerk binnenstapt dan valt het op dan het eerste deel van de kerk een open ruimte is met aan weerszijden zeer grote grafmonumenten. Sommige zijn zeer bijzonder wat betreft de vormgeving, zoals het driehoekige grafmonument van Antonio Canova. In de het achterste deel van de Frarikerk domineert het fraaie houtgesneden koorgestoelte en het olieverfschilderij Maria Hemelvaart van de Italiaanse kunstschilder Titiaan. Dit 690 bij 360 centimeter metende schilderwerk is gemaakt tussen 1516 en 1518.

Als je iets moet noemen dat typisch iets voor Venetië is, dan is het wel de gondel. De gondola’s, zoals ze in Italië heten, zijn vaartuigen die ingezet worden voor het vervoeren van mensen en goederen door de waterwegen van Venetië. De Venetiaanse gondels zijn naar schatting al zo’n duizend jaar geleden geïntroduceerd in Venetië. Opmerkelijk voor de gondels is dat ze slechts door één roeier bezuurd worden. Dat heeft wel een aantal aanpassingen gevraagd om de gondels bruikbaar te maken. Ten eerste is de achterkant van de ongeveer 11 meter tellende gondel verhoogd, waardoor de gondelier een goed overzicht heeft. Ten tweede is de gondel asymmetrisch gebouwd. Dit is omdat er alleen maar aan stuurboord geroeid wordt en een symmetrische gondel ervoor zou zorgen dat de gondel rondjes wil gaan draaien of dat het besturen veel te inspannend is voor de gondelier.

De gondels vormen voor toeristen in Venetië één van de populairste attracties. Waar er vroeger maar liefst zo’n tienduizend gondels op de kanalen van Venetië vaarden, daar zorgt het gemotoriseerde waterverkeer er tegenwoordig voor dat er geen noodzaak meer is om van gondels gebruik te maken. Als toerist huur je een gondel in zijn geheel af, waardoor het per persoon goedkoper is als je met een klein groepje een gondeltocht maakt. Hoewel men zegt dat de gondels met vaste prijzen werken, zie je toch wel kleine verschillen in de prijzen die je online kunt boeken. Reken op ongeveer 80 euro voor 40 minuten (maximaal 6 personen) en 120 euro voor een uur. Na zeven uur ’s avonds gaan de prijzen omhoog naar respectievelijk 100 en 150 euro. Er zijn verschillende websites die plaatsen aanbieden op gondels waar je met anderen in zit. Op die manier kun je de prijs drukken. Je kunt bij Ticketbar Venetië losse tickets voor een gondelvaart door Venetië kopen.

Als toerist in Venetië kom je ongetwijfeld een keer op het San Marcoplein terecht. Wie op dit historische plein komt die zal ongetwijfeld tot de verleiding komen om op één van de terrassen op het plein iets te gaan drinken. Dat kan, maar houd er dan wel rekening mee dat je daarvoor diep in de buidel moet tasten. Een glaasje fris kost je bijna tien euro, net als een kop thee of een heerlijke cappuccino. Een glaasje wijn of prosecco gaat als snel richting de 15 euro en wie een cocktail of longdrink wil bestellen die moet op prijzen tussen de 17,50 en bijna 30 euro rekenen. Heb je toch dorst? Ga dan iets drinken in een van de bars in de straten rondom het plein. Het liefst staan aan de bar, zoals het hoort in Italië. Je betaalt hier ongeveer de helft van wat je op het San Marcoplein zou betalen.

Het carnaval van Venetië behoort tot de beroemdste carnavalsfeesten ter wereld. Het behoort tevens tot de oudste carnavalsfeesten ter wereld. De eerste keer dat het carnaval in Venetië gevierd werd was in 1268. Eeuwenlang heeft deze traditie zich voortgezet, waarbij de kenmerkende maskers volop gebruikt werden. De heerschappij van Napoleon maakte een einde aan een eeuwenlange carnavalstraditie in Venetië. Pas tegen het einde van de vorige eeuw, in 1979, werd het Venetiaanse carnaval nieuw leven ingeblazen. Het is nu een groots opgezet feest dat vooral door gasten van elders gevierd wordt. Tijdens de carnavalsperiode, traditioneel in februari of maart, schieten de prijzen van hotelkamers dan ook omhoog. Het is erg druk in Venetië in deze periode, wat op veel plekken verstoppingen in de soms smalle straten oplevert.

De carnavalsmaskers die zo typerend zijn kun je het hele jaar door in Venetië kopen. Er is wel erg veel verschil in kwaliteit en prijs. Zo kun je voor 10 tot 20 euro al maskers lopen die vooral in grote fabrieken gemaakt zijn, terwijl je ook nog prachtige handgemaakte exemplaren kunt kopen die een stuk duurder zijn. Reken voor een mooi handgemaakt carnavalsmasker zeker op 100 tot 120 euro.

Waar massa’s toeristen zijn, zijn vaak ook massa’s straatverkopers. Venetië is hier helaas geen uitzondering op. Wij schrijven helaas, want we vinden de handelswaar die ze bieden vaak weinig interessant, de hoeveelheid waarmee ze de straten bevolken veel te groot en de manier waarop ze dus eigenlijk het prachtige straatbeeld verstoren zeer irritant. Jammer dat de politie en politiek toestaat dat er op deze manier oneerlijke concurrentie plaatsvindt met de winkeleigenaren die huur, gemeentelijke lasten en belastingen betalen. Helemaal zuur is dat deze overwegend Afrikaanse verkopers vooral hun geld lijken te verdienen met illegale goederen zoals namaaktassen van grote designermerken.

Tegen betaling kun je de eerste verdieping en het buitenterras van de San Marcobasiliek bezoeken. Je moet dan bij de ingang rechts de trap op lopen. Het buitenterras geeft je een fraai uitzicht op het San Marcoplein. Pas hier wel op met het lopen, want het natuurstenen terras is ongelijkmatig gevormd. Binnen is een klein museum over de San Marcobasiliek ingericht. Je kunt er een miniatuur van de basiliek bekijken, meerdere mozaïeken van dichtbij bekijken en de originele paardenbeelden zien. De exemplaren die nu buiten te aanschouwen zijn, zijn replica’s. Je hebt vanaf het binnenbalkon ook een mooi uitzicht op het interieur van de San Marcobasiliek.

Bij Venetië zul je niet direct aan een strandbestemming denken. Onterecht, want de stad heeft een aantal uitstekende stranden. Je moet dan niet in het historisch centrum van Venetië zijn, maar op Lido. Dit eiland ligt direct aan de Adriatische kust en  is gezegend met een lang zandstrand aan de oostelijke kant van het eiland. Een deel van de stranden is privé strand, begierend tot hotelresorts of strandclubs. Grote delen zijn echter vrij te bereiken. Het strand bestaat uit witgeel zand. Het strand loopt vrij langzaam af in zee. Uitstekende omstandigheden voor een dagje strand, niet waar? Het aangename klimaat van Venetië doet de rest.

Het dogenpaleis was vroeger het paleis van de doge, de leider van de toenmalige Republiek Venetië. Het dogenpaleis ligt aan het San Marcoplein en behoort tot de meest belangrijke en indrukwekkende niet-religieuze gotische bouwwerken van Italië. Het paleis is tussen 1309 en 1424 gebouwd op een fundament dat stamt uit de negende eeuw. Tegenwoordig wordt Venetië niet meer bestuurd door dogen. Het dogenpaleis is nu een bezienswaardigheid waar je als toerist je kunt verwonderen over fraaie architectuur, de bijzondere kunstwerken en de prachtige vertrekken. Erg indrukwekkend is ook de rondleiding door de gevangenis. Wie een entreekaartje koopt voor het dogenpaleis die mag met dat ticket ook de andere musea aan het San Marcoplein bezoeken.

Venetië is de vele slotjes aan de bruggen beu. In augustus is er een nieuwe opschoonactie gestart onder het motto “Unlock Your Love”. De duizenden slotjes zijn verwijderd van de bruggen en er zijn pamfletten voor in de plaats gehangen waarop de tekst “Unlock Your Love” te zien is. Zowel de gemeente als de bewoners willen geen slotjes aan de bruggen zien. Het ‘afval’ ontsiert volgens het het stadsbeeld. Bijkomend nadeel is dat de slotjes de bruggen kunnen beschadigen. Zeker in het geval van de oudere bruggen is het gewicht van het vele ijzer vaak desastreus op langere termijn. Ook de roest als gevolg van oxidatie van de hangsloten zijn een vervelende bijkomstigheid van de symbolen van eeuwige liefde.

Het hardnekkigste probleem zijn de illegale straatverkopers die flink geld verdienden aan de slotjes. Zij zien een belangrijke bron van inkomsten verdwijnen. Toeristen die overigens betrapt worden op het plaatsen van een hangslot aan een brug die kunnen rekenen op een boete van 50 euro als je erop betrapt worden. Wetende dat het slotje binnen enkele dagen waarschijnlijk toch weer verwijderd wordt moet je je afvragen of je dat risico wel wilt nemen. Venetië zou het liefste zien dat het verschijnsel voorgoed uit het straatbeeld verdwijnt.

Vanaf Mestre kun je met de bus naar Venetië reizen. Als je de lijnbus vanuit het centrum van Mestre neemt dan reis je in ongeveer 16 tot 20 minuten naar het busstation van Venetië. Je kunt vooraf een kaartje kopen bij een tabakswinkel, maar je kunt je buskaartje ook bij de chauffeur kopen. Als je eenmaal aangekomen bent in Venetië dan is het slechts twee minuten lopen naar de waterbus. Je kunt echter van hieruit ook prima te voet Venetië intrekken. Je loopt in ongeveer twintig tot dertig minuten naar de Rialtobrug of in ruim een half uur naar het San Marcoplein.

Een van de drukste toeristenstraten van Venetië is de Rio Tera Lista di Spagna. Lokaal wordt deze straat ook wel aangeduid als Strada Nova. Rio Tera Lista di Spagna is echter slechts een onderdeel van het voetgangersgebied dat Strada Nova genoemd wordt.
Rio Tera Lista di Spagna is een aaneenschakeling van toeristenwinkels, horeca, hotels en marktkraampjes. Voor veel mensen is dit de eerste straat die men inloopt zodra men aangekomen is op het treinstation van Venetië. Zoals voor elke toeristenstraat ter wereld geldt is dit meestal niet de beste plek om iets te kopen of te eten. De prijzen liggen over het algemeen iets hoger dan in de rustigere straten of er wordt ingeboet in de kwaliteit van de geboden gerechten.

Het centrale plein van Venetië is het San Marcoplein (Piazza San Marco). Het plein wordt gezien als één van de mooiste pleinen ter wereld en bestaat uit twee delen: de Piazza en de Piazzetta. De Piazzetta is het deel van het plein dat aan het meer van Venetië ligt. De Piazza wordt gezien als het hoofddeel van het San Marcoplein. Het middeleeuwse plein ziet er vrijwel geheel nog zo uit zoals het in de middeleeuwen aangelegd is. Het historische karakter van het plein heeft ervoor gezorgd dat het tot de belangrijkste elementen behoort van het oude Venetië. Het San Marcoplein wordt ondanks de inschrijving op de Werelderfgoedlijst van UNESCO wel bedreigd. Het is het hoge water dat steeds vaker ervoor zorgt dat het plein onder water komt te staan. De langzaam stijgende zeespiegel zorgt ervoor dat bij hoogwater het San Marcoplein (deels) onder water komt te staan.

Aan het San Marcoplein staan een een aantal bijzondere gebouwen zoals de San Marcobasiliek, de Campanile, de Torre dell’Orologio, het Dogepaleis, de Bibliotheca Marciana, het Archeologisch Museum en het Museo Correr. Op het plein staan ook enkele terrassen, waar veelal livemuziek gespeeld wordt. De prijzen op deze terrassen liegen er overigens niet om.

De oudste en meest bekende brug over het Canal Grande is de Rialtobrug (Ponte di Rialto). Dat de brug zo populair is kun je merken aan de drukte. Vooral het aantal toeristen dat zichzelf of anderen fotografeert op de brug is enorm, waardoor er al snel opstoppingen ontstaan als het warm en zonnig weer is. De grote brug heeft een breedte van maar liefst 22,9 meter. Je kunt langs de twee buitenkanten over de brug lopen, maar je kunt er ook voor kiezen het middenpad te nemen. Je hebt dan niet het fraaie uitzicht over het Canal Grande, maar loopt tussen de winkeltjes op de Rialtobrug door.

De huidige brug stamt uit de zestiende eeuw. Hij verving de houten brug die niet goed bestand was tegen het gewicht dat een grote massa mensen op de brug veroorzaakt. Na de laatste instorting in 1524 werd er werk gemaakt van een stenen variant. De Rialtobrug die er nu staat is daarvan het resultaat. Hij was in 1591 helemaal gereed en overspant het Canal Grande net als zijn voorganger met één boog.

Het hoofdstation van Venetië is Venetië Santa Lucia (Venezia Santa Lucia of Venezia S.L.). Het is het Centraal Station van de stad en ligt binnen de lagune. Het kopstation is een prima beginpunt voor je reis door de stad. Je kunt recht tegenover het station de waterbus (“vaporetto”) nemen of zo de stad in wandelen. Als je met de trein naar Venetië wilt reizen dan moet je er rekening mee houden dat sommige routes erg druk kunnen zijn op bepaalde tijden. Zo is de trein tussen Milaan (en dus ook het Gardameer) en Venetië vooral tijdens de spitsuren regelmatig vol. In tegenstelling tot Nederland worden op dit soort langeafstandstreinen niet meer kaartjes verkocht dan er zitplaatsen zijn. Je koopt zelfs een kaartje voor een specifieke route, datum, tijd en zitplaats.

Wie met de waterbus vanaf de luchthaven naar Venetië reist die zal hoogstwaarschijnlijk eerst nog een aantal grote jachten zien liggen voordat de waterbus van Alilaguna bij het San Marcoplein aankomt. De jachten liggen ten oosten van het San Marcoplein, aan de noordelijke kades van het Kanaal van San Marco. De afmetingen van sommige superjachten roepen protesten van bewoners aan de kades op, omdat de enorme boten het uitzicht voor hen verpesten.  Zo was er in 2011 flinke ophef over het jacht ‘Luna’ van de Russische miljardair Abramovich.

Venetië is een populaire cruisehaven in Europa. Vanaf Venetië vertrekken cruises richting verschillende steden aan de Middellandse Zeekust zoals Rome, Pisa, Barcelona, Genua, Dubrovnik, Corfu, Monte Carlo, Ibiza en Athene. De cruiseterminal van Venetië ligt aan de westkant van de stad. Als cruisereiziger is Venetië één van de mooiste havens in Europa waar je vanuit kunt vertrekken of in aan kunt komen. De cruiseschepen varen door het Canale della Giudecca en het Canale di San Marco Venetië in en uit. Daarbij worden prachtige hoogtepunten van de stad gepasseerd zoals het San Marcoplein, en Punta della Dogana. Zodra een cruiseschip aangelegd heeft in Venetië dan kunnen passagiers met de people mover naar de stad gaan. Met deze monorail sta je in die minuten op de Piazzale Roma.

Voor toeristen in de stad Venetië is het bijzonder om de grote schepen te zien passeren. Vooral als je op de Piazetta van het San Marcoplein staat dan lijken de enorme gevaartes wel heel dicht langs de stad te varen.

Wie het strand wil bezoeken op het eiland Lido die heeft meerdere opties. Natuurlijk kun je het openbare strand bezoeken of een hotel aan het strand boeken waarbij je van het strand bij het hotel gebruik kunt maken. Erg populair zijn de zogenaamde strandclubs op Lido. Enorme beach clubs waar je stoelen, parasols of zelfs complete strandhuisjes kunt huren vind je langs de geheel kust van Lido. De prijzen vallen mee, zeker als je het vergelijkt met andere mondaine stranden in Zuid-Europa. Een erg populaire beachclub is Des Baines. Deze is direct naast het openbare strand gelegen als je vanaf het waterbusstation Lido via de Gran Viale Santa Maria Elisabetta naar de kust gelopen of gereden bent.

De beste manier om je in Venetië te verplaatsen is per waterbus (vaporetti in het Italiaans). Deze waterbussen kun je gebruiken om je te verplaatsen door de kanalen van Venetië. Je kunt ermee naar eilanden zoals Lido en Murano varen. De frequentie ligt vrij hoog en over het algemeen zijn de waterbussen druk bezet. Dat betekent dat de kans redelijk groot is dat je moet staan aan boord. Tickets voor de vaporetti zijn vrij duur, waardoor het al snel loont om een kaart voor 24, 36 of 72 uur te nemen. Hoe langer de duur, des te goedkoper het tarief per dag is. Kinderen vanaf vier jaar moeten ook hun eigen kaartje hebben. Kinderen onder de 4 jaar reizen gratis. Bij een dagkaart (of kaart voor meerdere dagen) is busvervoer op Lido of in Mestre ook inbegrepen. Wie echter naar Marco Polo Airport wil reizen die zal een los kaartje moeten kopen. Dat geldt zowel voor de busdienst naar het vliegveld als voor de waterbus van Alilaguna.

Toeristen komen, toeristen gaan, maar de duiven op het San Marcoplein blijven bestaan. Welk moment van de dag je ook op het San Marcoplein komt, je zult er altijd duiven zien. De gevleugelde dieren zijn de permanente bewoners van het San Marcoplein. Het aantal duiven is wel flink afgenomen. Vroeger liep het aantal duiven op de Piazza San Marco op tot wel meer dan twintigduizend, terwijl er nu gemiddeld nog geen duizend duiven te vinden zijn op het middeleeuwse plein. De reden is dat het stadsbestuur van Venetië in 2008 een verbod uitvaardigde om duiven te voeren op het San Marcoplein. Hiermee verdwenen ook de stands die duivenvoer verkochten en uiteindelijk ook een groot deel van de duiven. Omdat er onvoldoende voer op het San Marcoplein te vinden is zijn de duiven naar andere plekken in de stad vertrokken.

Het Hilton Molino Stucky Hotel is een groot luxe hotel gevestigd op het eiland Giudecca. De naam is een directe verwijzing naar de voormalige korenmolen die hier in 1884 gebouwd is. Hier werkten vroeger zo’n 1500 mensen die dagelijks maar liefst 50 ton meel produceerden. De naam van de korenmolen was Molino Stucky, naar de eigenaar Giovanni Stucky. In 1955 sloot Molino Stucky haar deuren om vervolgens enorm verwaarloosd te worden. Een halve eeuw later was het complex omgebouwd tot een fraai luxe hotel van de Hilton keten. De neogotische gevel en het roodstenen uiterlijk zorgen voor een imposant gebouw.

Het hotel opende in 2007 haar deuren en behoort sindsdien tot de populairste hotels van Venetië. Hilton Molino Stucky is bijna vierhonderd luxe kamers groot en heeft meerdere restaurants. Vanaf het dakterras heb je een prachtig uitzicht op Venetië. Het enige nadeel dat het hotel heeft is dat je van de gratis waterpendel afhankelijk bent om naar het centrum van Venetië te reizen. Daar krijg je wel een prachtige rustige ligging direct aan het water voor terug.

Bekijk kamers en prijzen op booking.com.

De Brug der Zuchten is één van de bekendste en meest gefotografeerde bruggen van Venetië. De brug verbindt het dogenpaleis met de gevangenis waarin ooit Galileo Galilei en Casanova opgesloten zaten. De naam ‘Brug der Zuchten’ komt voort uit de zucht die gevangenen lieten horen op het moment dat ze over de brug naar de donkere kerkers gingen en door de smalle raampjes van de brug voor de laatste keer het daglicht zagen. De brug Ponte della Paglia is door de Brug der Zuchten zeer druk bezocht. Dat komt omdat je vanaf deze brug een prima uitzicht hebt op de Brug der Zuchten. Van hieraf worden dan ook een groot aantal foto’s en selfies genomen.

Het grootste, belangrijkste en drukste kanaal van Venetië is Canal Grande. Veel belangrijke bezienswaardigheden liggen aan dit kanaal en ook voor de waterbussen (vaporetti) is het Canal Grande een belangrijke waterweg. Over het kanaal liggen slechts vier bruggen, waarvan de Rialtobrug de oudste en de bekendste is. Vanaf de Rialtobrug kun je prachtige foto’s maken van de drukte op het Canal Grande. Opvallend is de breedte van het kanaal. Die varieert tussen de dertig en zeventig meter, waardoor er een vrij grote capaciteit ontstaat betreft het aantal boten dat tegelijkertijd door het kanaal kan varen. Langs het Canal Grande liggen een aantal paleizen zoals het Ca’ Dario, Ca’ d’Oro en het Palazzo Vernier dei Leoni.

De Gallerie dell’Accademia is één van de mooiste musea in Venentië Het museum is te vinden in de wijk Dorsoduro niet ver van het Peggy Guggenheim Museum tegenover de Ponte dell’Accademica.
Het museum herbergt enkele van de mooiste kunstwerken uit de Vroege Renaissance, Hoog Renaissance en Barok. Bekende Venetiaanse kunstenaars zoals Gentile Bellini, Sebastiano Ricci Titiaan, Jeroen Bosch en Vasari zijn in het museum te vinden.
Tot de bekendste kunstwerken in het museum behoren het altaarstuk van San Giobbe, Johannes de Doper van Titiaan en Miracolo della Croce caduta nel canale di San Lorenzo van Gentile Bellini. Het museum is deel gevestigd in de Santa Maria della Carità.
Naast de vaste collectie zijn er met regelmaat tijdelijke exposities in het museum te vinden.